اختلال خود زشت پنداری (BDD) چیست؟
اختلال خود زشت پنداری یک نوع بیماری روانی است که فرد بیمار به طور مداوم در مورد طرز نگاه کردن مردم نگران است.
افراد مبتلا به اختلال خود زشت پنداری ممکن است به چیزهایی فکر کنند که اصلا وجود ندارد و یا اصلا دیگران متوجه آن نمی شوند.
شدت اختلال خود زشت پنداری متفاوت است اما در بسیاری از افراد مبتلا باعث استرس شده و می تواند به حدی شدید شود که در عملکرد افراد در محل کار، مدرسه و یا در روابط اجتماعی فرد اختلال ایجاد کند.
اختلال خود زشت پنداری به چه میزان شایع است؟
تصور می شود که 1 تا 2 درصد از افراد جامعه به این بیماری روانی مبتلا باشند. میزان شیوع اختلال خود زشت پنداری در بین زنان و مردان تقریبا به یک اندازه است. اختلال خود زشت پنداری معمولا از سنین نوجوانی شروع می شود. در این سنین نگرانی در مورد ظاهر آغاز می شود.
متاسفانه میزان خودکشی در این افراد بالاست.
چه چیزی باعث بروز استرس در افراد مبتلا به اختلال خود زشت پنداری می شود؟
هر عضوی از بدن می تواند باعث بروز این اختلال شود اما علل شایع بروز اختلال خود زشت انگاری عبارتند از:
ظاهر پوست صورت و به طور کلی صورت شامل اندازه و شکل چشم ها، بینی، گوش ها و لب ها
اندازه و شکل تقریبا تمام اعضای بدن از جمله باسن، ران، شکم، پاها، سینه و آلت تناسلی
شکل و اندازه ی کلی بدن
تقارن بدن و یا تقارن در یکی از اعضای بدن
علائم اختلال خود زشت پنداری چه چیزهایی هستند؟
علائم اختلال خود زشت پنداری به طور کلی به عامل بروز این اختلال بستگی دارد اما به طور کلی می توان گفت که اختلال خود زشت انگاری می تواند باعث بروز علائم زیر شود:
فکر کردن به مشکل برای مدتی طولانی در طول روز و به صورت مداوم و هر روزه
نگرانی در مورد شکست در مراحل و چالش های زندگی به خاطر ظاهر فیزیکی
این اختلال اغلب باعث احساس ناراحتی شده و می تواند به رژیم های غذایی و ورزشی ثابت شده و همچنین باعث می شود که این افراد در مورد ظاهر خود بارها و بارها از دوستان و یا اعضای خانواده خود سوال بپرسند و البته در نهایت نیز جواب های آنها را باور نمی کنند.
همچنین ممکن است این افراد به صورت مداوم تلاش در پنهان کردن مشکل خود داشته باشند.
این افراد ممکن است به صورت مداوم تمایل به استفاده از درمان های مختلف برای زیبایی پوست و یا انجام عمل های جراحی زیبایی داشته باشند (حتی زمانی که پزشک متخصص انجام این کارها را غیر ضروری تشخیص داده باشد.) تکرار عمل های جراحی زیبایی نیز از جمله علائم این اختلال است.
موارد شدید اختلال خود زشت پنداری می تواند به اضطراب، افسردگی و یا حتی فکر کردن و اقدام به خودکشی منجر شوند.
علل اختلال خود زشت پنداری چه چیزهایی هستند؟
علل این اختلال هنوز ناشناخته است. اما ممکن است عوامل ژنتیکی و همچنین مصرف مواد مخدر خاص مانند اکستازی در دوران نوجوانی در بروز اختلال خود زشت انگاری تاثیر داشته باشند.
البته استاندارد های خاص جوامع غربی که در رسانه های جمعی به نمایش گذاشته می شود نیز تاثیر بسیار زیادی بر روی افراد آسیب پذیر گذاشته و می تواند آغازگر این اختلال باشد.
اختلال های مشابه اختلال خود زشت پنداری
اختلال ترس از مکان های شلوغ
یک نوع اختلال اضطرابی است که باعث احساس ترس از مکان ها و موقعیت هایی میشود که خارج شدن از آن ها دشوار است.
در موارد شدید این بیماری، فرد بیمار به طور کامل خانه نشین می شود. با این حال افرادی که به علت احساس هراس در خانه می مانند ممکن است علت این رفتار آنها اختلال ترس از مکان های شلوغ نبوده و در واقع ممکن است آنها از اختلال خود زشت انگاری رنج ببرند.
اختلال وسواس ناخواسته (OCD)
این اختلال باعث بروز افکار و تصورات تکراری و ناخواسته و انجام اعمال تکراری اجباری می شود.
افراد مبتلا به اختلال خود زشت پنداری به نحوی از یک وسواس نسبت به ظاهر خود رنج می برند و می توان گفت که اختلال خود زشت پنداری نوعی از اختلال وسواس ناخواسته است.
علاوه بر این افرادی که اختلال خود زشت پنداری در آنها تشخیص داده می شود، از اختلال وسواس ناخواسته نیز رنج می برند.
بی اشتهایی عصبی
اختلال خود زشت پنداری می تواند به اشتباه “بی اشتهایی عصبی” تشخیص داده شود زیرا که هر دوی این بیماری ها با ظاهر افراد سر و کار دارند.
البته ممکن است یک نفر به صورت همزمان به هر دو اختلال مبتلا باشد.
ترس از اجتماع
ترس از اجتماع نوعی اختلال روانی است که باعث ترس از تعامل با افراد می شود.
افراد مبتلا به ترس از اجتماع ممکن است نسبت به امکان قضاوت، انتقاد، تمسخر و یا تحقیر شدن توسط دیگران احساس نگرانی کنند.
اگر نگرانی فرد ریشه در ظاهر وی داشته باشد، ممکن است در واقع اختلال خود زشت پنداری عامل زمینه ای این بیماری باشد.
تریکوتیلومانیا
این اختلال یک اختلال روانی نادر است که در آن فرد مبتلا بدون اختیار موهای خود را می کند.
اگر این اختلال به علت نگرانی نسبت به ظاهر بروز کرده باشد ممکن است علت زمینه ای اصلی آن اختلال خود زشت پنداری باشد.
دستکاری کردن لکه های پوستی و جوش ها نیز برای مدتی طولانی نیز می تواند نشانه ای از یک اختلال شبیه به تریکوتیلومانیا باشد.
اختلال خود زشت پنداری شبیه به بسیاری از اختلال های روانی دیگر است و ممکن است به اشتباه تشخیص داده شود.
درمان اختلال خود زشت انگاری چگونه است؟
درمان در بسیاری از موارد شامل ترکیبی از درمان شناختی رفتاری (CBT) و آموزش مقابله با اضطراب و همچنین دارو می باشد.
منبع :ravvan
