اختلال کاهش تمرکز (ADHD) چیست ؟
ممکن است یک کودک مبتلا به بیماری و اختلال کاهش تمرکز (ADHD) باشد. بدون آنکه علائم پیش‌فعالی در او مشاهده گردد. کودکانی که دچار اختلال کاهش تمرکز هستند به‌طور عمده تمایل به خیالپردازی داشته و برای تمرکز دچار مشکل می‌باشند.
نوع اختلال عدم تمرکز در بیماری ADHD چیست؟ آیا فرزند من می‌تواند بدون داشتن علائم پیش‌فعالی دچار آن باشد؟
در طی سال‌های اخیر اصطلاحات بسیاری در مورد بیماری ADHD (بیماری اختلال تمرکز حواس و پیش‌فعالی) معرفی شده‌اند. به‌طور کلی سه نوع ADHD معرفی شده‌اند.
– نوع پیش‌فعالی بسیار بارز، نوع اختلال در تمرکز بسیار بارز، ترکیبی از دو نوع کودکانی که این عارضه در آنها عمدتاً به‌صورت اختلال در تمرکز است تمایل به خیالپردازی داشته و نمی‌توانند به راحتی تمرکز داشته باشند. معیارهای زیر برای تشخیص این گروه از کودکان کاربرد دارد. این علائم باید حداقل برای ۶ ماه وجود داشته و قبل از هفت‌سالگی شروع شده باشند.
– اغلب نمی‌تواند تمرکز دقیقی بر جزئیات داشته باشد و دچار اشتباهات ناشی از بی‌دقتی در کار، مدرسه و یا دیگر فعالیت‌ها می‌شود.
– در فعالیت‌هائی مانند بازی و کار میزان تمرکزش متغیر است.
– وقتی با او به‌طور مستقیم صحبت می‌شود اغلب به‌نظر می‌رسد که به شما گوش نمی‌دهد.
– اغلب آموزش‌ها و دستورالعمل‌ها را دنبال نکرده و نمی‌تواند کار مدرسه، کارهای معمولی خانه، وظایف در محل کار را به اتمام برساند (که علت آن به رفتار متضاد و یا عدم فهم آموزش‌ها مربوط نمی‌گردد)
– اغلب در سازماندهی کارها و فعالیت‌ها دچار مشکل است.
– اغلب از فعالیت‌هائی که مستلزم انجام کارهای مداوم ذهنی است خودداری کرده و کراهت داشته، راضی به انجام آنها نیست.
– اغلب ابزار و وسایل لازم برای کارها و فعالیت‌ها را گم می‌کند (مثلاً: اسباب‌بازی‌ها، تکالیف مدرسه، کتاب‌ها و مداد و دفتر).
– اغلب و به آسانی حواسش با محرک‌های خارجی پرت شده و تمرکزش را از دست می‌دهد.
– در انجام فعالیت‌های روزانه فراموشکار است.
منبع: http://web۴health.info
