استغفار كنيد و رها شويد
روزي پادشاه، فرديك كبير از يك زندان و زندانيان آن به صورت جداگانه ملاقات ميكند. او از هر زنداني كه ميپرسد: جرمت چيست، منكر جرم خود ميشد و چنين ميگفت: «پادشاها! به خدا قسم كه من هيچ جرمي مرتكب نشدهام و به ناحق به زندان محكوم شدهام!»
به هرحال، يكي از زندانيان برخلاف ديگران به جرم خود اذعان كرد و گفت: «پادشاها من جرمي مرتكب شدهام و سزاوارم كه در زندان باشم تا تنبيه شوم».
بلافاصله پادشاه فرمان داد تا آن زنداني را آزاد كنند. پادشاه در ادامه گفت: «اگر اين زنداني گناهكار در زندان باشد، ديگر زندانيان را نيز خلافكار و فاسد خواهد كرد».
به اينترتيب، زنداني كه حقيقت را گفت و از كرده خود پشيمان بود، از زندان آزاد شد.
آيا همه ما چون زندانياني نيستيم كه ميگوييم به ناحق به زندان اين جهان محكوم شدهايم؟ تنها آنانكه به كارهاي زشت خود اذعان ميكنند و از كرده خود پشيمان هستند، مورد رحمت و بخشش خداوند قرار خواهند گرفت.
تنها راه رهايي ما استغفار است.
منبع " کتاب غذای روح ۲ با ترجمه دکتر آرام "
انتشارات تجسم خلاق
www.aram24.ir