اضطراب اجتماعی چیست

اضطراب اجتماعی چیست
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ( social phobia ) تقریبا در تمام موقعیت هایی که دیگران آنها را مشاهده می کنند دچار اضطراب زیادی می شوند.

ویژگی اصلی اضطراب اجتماعی ترس غیرمنطقی وشدید از این است که رفتار فرد در موقعیت اجتماعی مورد تمسخر یا انتقاد دیگران قرار گیرد. افراد مبتلا به این اختلال می دانند که ترسشان غیرمنطقی است با این حال نمی توانند جلوی نگرانی خود را از اینکه دیگران مشغول بررسی دقیق آنها هستند بگیرند. با اینکه افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی به صورت افراطی از این گونه موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند, اما موقعیت هایی وجود دارند که در آنها چاره ای ندارند, وقتی این حالت روی می دهد در اثر اضطراب فلج می شوند.

افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی از موقعیتهایی چون سخنرانی در حضور دیگران ترسهای متعددی دارند. آنها می ترسند کاری انجام دهند یا چیزی بگویند که شرمنده شوند می ترسند ذهنشان تهی شود نگرانند که نتوانند به سخنرانی ادامه دهند مطلب بی معنی یا احمقانه ای بگویند یا علایم اضطراب مانند لرزیدن, نشان دهند. حتی اگر ترسهای این افراد تایید نشود و عملکر آنها به آرامی صورت گیرد نسبت به توانایی خود در عملکرد مناسب در اینگونه موقعیتها تردید دارند و در نتیجه می ترسند که دیگران در آینده توقع بیشتری از آنها داشته باشند.

علل ایجاد اضطراب اجتماعی

در خانواده هایی که والدین انتقادگرند یا بیش از حد حمایت کننده اند, این رفتارها باعث ایجاد نوعی حس حقارت در فرزند می شود. وقتی والدین بیش از حد حمایت کننده اند در این شرایط کودک ارتباط را یاد نمی گیرد و اضطراب را تجربه نمی کند. وقتی حس حقارت ایجاد می شود فرد بر اساس سبکهای مقابله ای از موقعیتهایی که باعث تحریک حس حقارت می شود اجتناب می کند و یا برای سرپوش گذاشتن بر حس حقارت این راه را پیشه میکند که اصلا حقیر نیستم و به ظاهر خود بیش از حد می رسد و یا تمام توان خود را در راه کار و شغل می گذارد.
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی از اینکه حتی در موقعیتهای عادی مثل غذا خوردن مورد مشاهده قرار گیرند احساس اضطراب می کنند و به صورت کلی از اینکه دیگران به طور خیره آنها را نگاه کنند مضطرب می شوند. از منظر دیدگاه تکاملی در زمانهای گذشته حیوانات قبل از حمله به شکار خود خیره نگاه می کردند. نگاه کردن خیره حس خوبی به این افراد نمی هد چون حس شکار شدن به فرد دست می دهد.

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دارای یک سری رفتارهای ایمنی, رفتارهای اجتنابی و رفتارهای ناسالم هستند.

رفتارهای ایمنی: راههایی هستند که به فرد کمک می کند موقعیت را راحت تر سپری کند و این رفتارها اتوماتیک هستند و به همین دلیل شناسایی آنها سخت است. این رفتارها عبارتند از نزدیک در نشستن, عینک و کلاه گذاشتن معمولا این افراد لباسهای رنگی نمی پوشند و در موقعیت های جدید راههای خروجی را بررسی می کنند.

رفتارهای اجتنابی: رفتارهایی هستند که وقتی فرد در موقعیت مرتبط با رفتار قرار میگیرد یا از موقعیت اجتناب می کند یا از انجام رفتار مورد نظر.برای مثال: در کلاس درس سوال نمی پرسند, غذاها یا شیرینی هایی که خوردن آنها سخت است نمی خورند, به تنهایی خرید نمی روند, جواب سوالی را می دانند اما نمی گویند. این افراد فاقد مهارتهای اجتماعی لازم هستند ممولا یا پدر و مادری داشتند که فاقد مهارتهای اجتماعی لازم بودند یا آنقدر بیش از حد حمایت کننده بودند که کودک مهارتها را یاد نگرفته است. این افراد به خاطر اضطراب آنقدر از موقعیت ها اجتناب می کنند که مهارتها را یاد نمی گیرند. به همین دلیل آموزش مهارتهای اجتماعی در درمان این افراد نقش مهمی دارد.
جلوه های رفتاری در اختلال اضطراب اجتماعی
رفتارهای ناسالم: از آنجایی که این افراد بیشتر اوقات تنها هستند و روابط صمیمی و دوستان کمی دارند ممکن است به بعضی از رفتارهای ناسالم مثل مصرف مواد, مصرف الکل, و روابط مجازی روی آورند. و وجه مشترک این رفتارهای ناسالم این است که کسی انها را نمیبیند و مورد مشاهده قرار نمیگیرند. در واقع این افراد نگران ارزیابی منفی دیگران هستند
ویژگیهای تشخیصی اختلال اضطراب اجتماعی

-این تشخیص برای افرادی مقرر می شود که از موقعیتهای اجتماعی یا عملکردی که در آنها با افراد ناآشنا یا بررسی دقیق دیگران مواجه می شوند شدیدا می ترسند. آنها می ترسند که مضطرب به نظر رسند یا به صورت شرم آور یا تحقیر آمیز عمل کنند.

-وقتی آنها با موقعیتی که از آن می ترسند مواجه می شوند دچار اضطراب احتمالا به صورت حملات وحشتزدگی می شوند.

-آنها می دانند که این ترس افراطی یا غیرمنطقی است.

-این اختلال فعالیتهای روزمره یا روابط را مختل می کند یا موجب پریشانی می شود..
منبع :mybanu

توسط aram

مدیر مجموعه تجسم خلاق

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *