انطباق
تعریف
اختلالات انطباق، واكنشهاي غيرانطباقي كوتاه مدت نسبت به موضوعاتي هستند كه شخص عادي آن را يك مصيبت شخصي و روانپزشك آن را يك استرس زاي رواني- اجتماعي مي داند. انتظار مي رود كه اختلال انطباق مدت كوتاهي پس از رفع عامل استرس زا برطرف شود يا اگر پايدار مي ماند، سطح جديدي از سازگاري حاصل شده باشد.
علايم اختلال انطباقي بايد ظرف مدت 3ماه پس از شروع عامل استرس زا ايجاد شوند. اين استرس زاها اكثراً رويداهاي زومره اي هستند كه به كرات ديده مي شوند (مثل فقدان شخص محبوب، تغيير شغل يا تغيير وضعيت مالي) و شامل حوادث نادر و فاجعه آميز نمي شوند(مثل بلاياي طبيعي، جنايات خشونت بار).
اختلال انطباق
اختلالات انطباقي براساس زيرگروه‌ها طبقه‌بندي مي‌شوند كه آنها هم براساس علايم برجسته تعيين مي‌شود. عامل يا عوامل استرس‌زاي ويژه در محور ۴ مشخص مي‌شوند.
1. همراه با خلق افسرده (كد اين اختلال:309.0)
2. همراه با اضطراب (كد اين اختلال:309.24)
3. همراه با اضطراب و خلق افسرده (كد اين اختلال:309.28)
4. همراه با اختلال سلوك (كد اين اختلال:309.3)
5. همراه با اختلال سلوك و هيجان (كد اين اختلال:309.4)
6. نامشخص(كد اين اختلال:309.9)
گروه بیماری:اختلال هيجاني
علائم
معيارهاي تشخيصي DSM-IV-TR براي اختلالات انطباقي
A. ايجاد علايم رفتاري يا هيجاني در پاسخ به يك يا چند عامل استرس‌زاي قابل شناسائي كه در عرض ۳ ماه بعد از شروع عامل يا عوامل استرس‌زا رخ دهد
B. اين علايم يا رفتارها همان‌گونه كه توسط موارد زير نشان داده مي‌شوند از نظر باليني قابل توجه هستند.
1. پريشاني قابل توجه كه نسبت به آنچه از عامل استرس‌زا انتظار مي‌رود بيشتر است.
2. اختلال قابل توجه در عملكرد اجتماعي يا شغلي (تحصيلي)
C. اختلال مربوط به استرس معيارهاي ساير اختلالات محور ۱ را دربنمي‌گيرد و همچنين صرفاً يك تشديد اختلال محور ۱ يا ۲ نيست.
D. علايم بيانگر سوگ نيستند.
E. هنگامي‌كه عوامل استرس‌زا (يا نتايج آن) پيان يابند، علايم بيش از ۶ ماه به طول مي‌انجامند.
مشخص كنيد اگر:
حاد: اختلال كمتر از ۶ ماه طول بكشد.
مزمن: اختلال ۶ ماه يا بيشتر طول بكشد.
علل
ژنتيك:
عامل زيست‌شناختي:افرادي داراي سابقه بيماري طبي جدي يا ناتواني حساس‌تر هستند.
عامل رواني اجتماعي:افرادي كه در كودكي يكي از والدين خود را از دست داده‌اند يا تجارب مادري ناكافي دارند حساس‌تر هستند. توانائي تحمل نااميدي در بلوغ با رضايت از برآورده شدن نيازهاي پايه در كودكي در ارتباط است.
عامل استرس آور:
دربين نوجوانان هردو جنس، عامل استرس زاي زمينه ساز عبارتند از:
• مشكلات تحصيلي،
• طردشدن از سوي والدين،
• طلاق پدر و مادر و سوءمصرف مواد.
در بزرگسالان عوامل استرس زاي زمينه ساز شايع عبارتند از:
• مسائل زناشويي،
• طلاق،
• انتقال به محيط تازه و مشكلات مالي.
عوارض
• بي خوابي
• رفتار خودكشي.
• اگر عامل استرس زا تداوم يابد اختلال مي تواند به صورت مزمن درآيد.
روش درمان
دارو درماني:
بيماران را مي‌توان با داروهاي ضداضطراب يا ضدافسردگي (بسته به نوع اختلال انطباقي) درمان كرد. (مثلاً در انواع همراه با اضطراب يا همراه با خلق افسرده؛) ولي مراقب باشيد وابستگي ايجاد نشود، به‌ويژه اگر از بنزوديازپين‌ها استفاده مي‌كنيد.
روان درماني:
درمان انتخابي است. معني عامل استرس‌زا را براي بيمار شرح دهيد. از او حمايت كنيد. او را براي استفاده از راه‌هاي ديگر كنار آمدن با مشكل تشويق كنيد. همدردي خود را عرضه كنيد. روش‌هاي ديگر عبارتند از: بيوفيدبك، تكنيك‌هاي آرميدگي و هيپنوتيسم براي خلق مضطرب
بيوفيدبك:
بيوفيدبك مي‌آموزيم بطور ارادي فعاليت‌هاي بدني‌مان را بوسيله فيدبكي از فرايندهاي فيزيولوژيكي تغيير دهيم. بيوفيدبك ابزاري براي كنترل فرايندهاي بدني به منظور افزايش آرميدگي(ريلكسيشن)، كاهش درد و افزايش سطح سلامت مي باشد. بيوفيدبك فرايند خودتنظيمي است. ما از طريق فرايند هاي شرطي سازي، اصلاح رفتار و مكانيزم هاي سازگاري به خود تنظيمي اين فعاليت‌هاي بدني مي‌پردازيم. با استفاده از اين تكنيك هاي خود تنظيمي فرد مي‌تواند ياد بگيرد تا پاسخ هاي خاص بدن مانند رهايي از تنش ماهيچه اي ، كاهش فشار خون و سردرد را تغيير دهد. بيوفيدبك، كاركردي را هدف قرار مي دهد( گرم كردن دست در بيوفيدبك حرارتي و تنش عضلاني در برق نگاري ماهيچه اي) و فيدبك مداومي ( تصويري و شنيداري) را در خصوص آن كاركرد به بيمار ارائه مي دهد. با اين فيدبك هاي مداوم كه بوسيله كامپيوتر و از طريق آزمايش و خطا فراهم مي شوند بيماران ياد مي گيرند كاركردهاي موردنظر را كنترل كنند.
منبع :oozesh.atiehclinic
