بیماری روانی چیست؟
اختلالات روانی شامل طیف گسترده ای از نشانه های رفتاری و روان شناختی می باشد که توانایی فرد را در
کنارآمدن با مشکلات روزمره زندگی کاهش می دهد. این رفتارها به گونه ای است که برای فرد رنج و ناسازگاری بسیارایجاد می کند و از دید اطرافیان، نامعقول و غیرقابل درک می باشد و برای آنها ایجاد ناراحتی می کند. ضمن اینکه رفتار این بیماران در پاره ای از موارد به گونه ای است که از معیارهای اخلاقی و هنجارها عدول می کند.
ویژگی های بیماری
۱- تغییرات غیرطبیعی روان فرد یعنی در تفکر، عاطفه، حافظه، ادراک و قضاوت فرد که از رفتار و گفتار او شناخته می شود.
۲- این تغییرات باعث ناراحتی و رنج خود فرد و اطرافیان او می شود.
۳- این تغییرات و ناراحتی های حاصل از آن باعث اختلال در فعالیت های روزمره شغلی، تحصیلی، فردی و ارتباط با دیگران می شود.
بنابراین وقتی گفته می شود فردی دچار بیماری روانی شده است که او نشانه هایی از بیماری داشته باشد که شدید باشد، طولانی یا تکراری باشد و باعث مزاحمت و رنج خود و دیگران شود و اختلاف در فعالیت های روزانه وی ایجاد نماید. لازم به یادآوری است که بین واکنش های روانی در دو حالت سلامتی و بیماری، حالتی نیز وجود دارد که به نام مشکل روانی نامیده می شود. در این حالت فرد نه سالم است و نه همه نشانه های بیماری را دارد. حالتی خفیف است یا بعضی از نشانه های روانی را دارد. در این گونه موارد یک مشاوره یا راهنمایی ساده کمک بزرگی به حل آنها می کند. این مشکلات می تواند فردی، خانوادگی، شغلی یا اجتماعی باشد.
نشانه های بیمار
نشانه های بیماری های ر وانی به سه دسته
۱- اختلال در کارکردهای بدنی، ۲- اختلال در کارکردهای روانی و ۳- اختلال در فعالیت ها و سایر کارکردها تقسیم می شود.
۱- اختلاف در کارکرد بدنی
الف) اختلال در خواب: فرد به خواب نمی رود. گاه می نشیند و گاه در رختخواب دراز می کشد و نگران است که چرا خوابش نمی برد، گاه نیمه شب بیدار می شود و مجدداً به خواب نمی رود و گاه به ندرت سرتاسر شب را با بی خوابی طی می کند و صبح هم سر حال نیست. هر یک از این ناراحتی ها ممکن است به تنهایی یا با یکدیگر وجود داشته باشد. از دیگر نشانه های اختلال خواب، دیدن کابوس، حرف زدن و یا راه رفتن درخواب است.
ب) اشتها و مصرف غذا: فرد اشتها ندارد و کمتر از حد معمول می خورد یا اینکه اشتها دارد و از خوردن غذا لذت نمی برد او همچنین کاهش وزن پیدا می کند. پرخوری نیز گاه،روانی و بیمارگونه است.
۲- اختلال در کارکرد روانی:
الف) رفتار: رفتارهای فرد باعث ناراحتی افراد خانواده و دیگران شده و یا آنها را در شرایط بسیار سختی قرار می دهد. رفتار فرد ممکن است برای خود یا دیگران ناخوشایند، وسواسی یا خطرآفرین باشد. ممکن است رفتاری پرتحرک، بیقرار یا بی هدف داشته باشد و دیگران را بدون دلیل کتک زده و یا اذیت و آزار نماید. لجبازی، بهانه گیری، پرخاشگری، عصبانیت و پرتاب کردن اشیاء از دیگر نشانه های شایع مشکلات و اختلالات روانی و عاطفی در افراد مبتلا به بیماری است. گاه ممکن است فرد خیلی گرفته، گوشه گیر، خجالتی و آرام باشد، هیچ نوع فعالیتی از خود نشان ندهد و ساعت ها در نقطه ای بنشیند یا دراز بکشد.
ب) تکلم و تفکر: بیمار یا بیش از اندازه صحبت می کند، یا صحبت هایش غیرضروری است یا خیلی کم حرف می زند و گاه اصلاً حرف نمی زند. گاه کلام بی ربط بوده و فهمیده نمی شود. زمانی نیز صحبت های خاص و اعتقادات نادرستی را که مورد تأیید دیگران نیست طرح می کند. کسی او را جادو کرده است، هر غذایی که به او داده می شود مسموم است، این اعتقادات محکم و نادرست که مورد تأیید اطرافیانم نیست «هذیان» نام دارد.
ج) هیجانات: فرد ممکن است در رابطه با شرایط خاص به شکلی غیر طبیعی یا افراطی هیجانی شود، بی مورد یا افراطی بخندد، گریه کند یا عصبانی شود، گاه عاطفه نامناسب دارد و یا هیچ نوع عاطفه مناسبی در جای خود از خود نشان نمی دهد. مثلاً در جمع مثل مجسمه یک جا نشسته، می خندد یا گریه می کند، بدون اینکه دلیل مشخصی داشته باشد. غمگینی، افسردگی، سرخوشی، ترس و اضطراب بدون دلیل و طولانی نیز ممکن است دیده شود.
د) ادراک: فرد ممکن است در فهم تحریکاتی که از حواس پنج گانه اش دریافت می شود، دچار اختلال شود، آنها را نادرست یا با سوء تعبیر دریافت دارد. او می تواند چیزهایی را ببیند که وجود ندارد و یا صداهایی را می تواند بشنود که از جایی نمی آیند و چیزهایی را روی پوست خود احساس کند که وجود ندارد (توهم). شنیدن صدایی که او را صدا می کند و یا به او دستور می دهد یا به وی توهین می کند در بیماران روانی شدید زیاد دیده می شود (توهم شنوایی).
ه) حافظه: فرد حافظه اش را از دست داده و وقایع را فراموش می نماید. در این حالت آن چیزی را که چند دقیقه پیش دیده یا شنیده و یا عمل کرده است فراموش می کند. او به یاد نمی آورد که پول، لباس یا سایر وسایل خود را در کجا گذاشته است (حافظه نزدیک) نمی تواند به یاد بیاورد که در چند روز گذشته با چه کسانی رفت و آمد داشته و یا چند هفته پیش چه کسانی را دیده است. ممکن است حافظه دورش از دست داده و نتواند به یاد بیاورد که حتی اسم بچه هایش چیست و خواهر و برادرش در کجا زندگی می کنند. گاه فرد راه معمولی را گم می کند.
و) هوش و ذکاوت: در بعضی بیماری های روانی هوش و توان تصمیم گری دچار اختلال می شود و مهارت های استدلالی فرد کاهش می یابد. در کارهای روزمره دچار اشتباهات زیادی می شود. قادر به انجام محاسبات ساده ریاضی یا یادگیری جدید نیست و مثل افراد کودن و خنگ عمل می کند.
ز) سطح هوشیاری: در بعضی اختلالات روانی که بیشتر ناشی از ضایعات عضوی مغز است، سطح هوشیاری بیمار کاهش می یابد. فرد در شناخت اطرافیان دچار اشکال می شود و از نظر تشخیص افراد، زمان و مکان اختلال پیدا می کند.
۳- اختلال در فعالیت ها و سایر کارکردها
الف) فعالیت های فردی: فرد به نیازهای بدنی و بهداشتی خود توجهی نمی کند، خود را نمی شوید، حمام نمی رود و سر و صورت خود را مرتب نمی کند و غذا نمی خورد، گاه دیده می شود که در حالت شدید فرد پابرهنه راه می رود و بیجا لخت می شود.
ب) فعالیت های اجتماعی: بیمار با خانواده، دوستان و اطرافیان رفتاری نادرست یا غریب پیدا می کند، به دیگران توهین، فحاشی، اذیت و آزار و حمله می کند. در بین جمع به شکلی نامناسب عمل می کند که باعث تعجب دیگران و مغشوش شدن جمع و جلسه می شود. گاه ممکن است آنچنان بی پروا عمل کند که باعث ناراحتی یا خنده و تمسخر دیگران شود. به هم خوردن ساختار، ارتباط و مدیریت خانواده نیز شیوع زیادی دارد.
به محض مواجه شدن با حملات فوق سعی کنید سریعاً به مراکز مشاوره و فوریت های روانپزشکی رجوع کنید، چرا که بسیاری از بیماری های روانی در بدو پیدایش قابل پیشگیری و درمان هستند
منبع :robabnaz.persianblog
