تاریخچه طب مغناطیس :
تأثیر درمانی مغناطیس از زمان هیپوکرات در طب باستانی شناخته شده و کاربرد داشته است . میدان های مغناطیسی در زندگی انسان نقش مهمی دارند و این نقش زمانی قابل درک است که بدانیم زمین خود یک مغناطیس بزرگ می باشد . استفاده از مگنت تراپی از قرن 17 در دنیا مورد توجه و مطالعه بوده است. این شیوه درمانی بر این اساس استوار است که همه چیز در ماهیت الکتریکی هستند .
با توجه به اینکه غشای سلول و تمام عناصر داخل سلول دارای بار الکتریکی و مغناطیسی هستند . بدن انسان از تعداد زیادی سلول تشکیل شده است که فعالیت الکتریکی دارند . پتانسیل استراحت سلولی ، متناسب با تبادل یونی غشای سلول است . پتانسیل پایه در سلول های بیمار یا آسیب دیده تغییر می یابد . میدان مغناطیسی با نفوذ به سلول ها ، نفوذ پذیری غشاء سلولی را بهسازی و تبادل یونی در سلول را تسهیل و مصرف اکسیژن را افزایش می دهد .میدان مغناطیسی به همه سلول ها در هر عمقی از بدن بصورت همزمان نفوذ می نماید . بنابراین با این روش امکان درمان مؤثر پاتولوژی های ( آسیب شناسی ) عمقی که با روش های دیگر بطور مستقیم امکانپذیر نبود میسر می شود . حکیم ابوعلی سینا نیز در دردهای مفصلی و درمان بيماري های طحال و کبد از مغناطیس درمانی استفاده می کرده است و هم اکنون طب مغناطیس بعنوان یک متد مکمل و بدون زیان استفاده می شود .
