درس زندگي 22
به تعويق انداختن کارها هنر همراهي با گذشته است
هيچ چيز هم چون توانايي به تعويق انداختن کارها آسان به سراغ ما نميآيد. با درجههاي گوناگون، همهي ما داراي گرايش به به تعويق انداختن کارها هستيم. در حقيقت، بيشتر ما ميتوانيم در زمانهاي هدر شدهي خود يک انجيل بنويسيم- اما هرگز راضي نميشويم پروژه يک کاري را کامل کنيم جدا از اينکه آن پروژه چه مقدار اميدبخش است و در آيندهي ما تاثير دارد. ما هميشه فعاليتهاي بسيار مهمتري هم چون خوابيدن، تماشاي تلويزيون، جستجو در اينترنت و چک کردن ايميلهاي کاملاً بيفايده داريم که آنها را دنبال ميکنيم.
بهتر است پروژهها و برنامههايي را به تعويق بيندازيم که اهميت کمي براي ما دارند. مشکل اين است که برخي از ما دائماً مهمترين و حياتيترين فعاليتهايمان را به تاخير مياندازيم و پيوسته زمان را بر روي فعاليتهايي سپري ميکنيم که حقيقتاً مهم نيستند. يک قطعه از کتاب دعاي يهوديان ماهزور ميگويد: «ما غالباً براي مدت زمان طولاني منتظر ميمانيم تا آنچه را که بايد امروز انجام شود انجام دهيم، آن هم در دنيايي که فقط هر بار يک روز بدون هيچگونه تضميني از فردا به ما فرصت ميدهد.»
کليد بهبود زندگي خود برآورده کردن انتظارهايتان از خود به هنگام شروع و کامل کردن پروژههاي ارزشمند است. به تعويق انداختن کارها، وظايف و مسئوليتهاي حياتي نه فقط براي عزت نفس شما مضر است، بلکه براي سلامتيتان نيز ضرر دارد. به باور محققان، از آنجايي که به تعويق انداختن کارها استرس ايجاد ميکند- و استرس براي سلامتي مضر است، افرادي که کارهايشان را زياد به تعويق مياندازند داراي ميزان بالاتري از ابتلا به سردرد، مشکلات گوارشي، پشتدرد، سرماخوردگي و عفونتها هستند. از آنجايي که همه کارهايشان را به نحوي به تاخير مياندازند، محققان اين افراد را به صورت گروهي از افراد تعريف ميکنند که در هر بخش از زندگي خود کاري را به تاخير مياندازند.
با نظم و ترتيب دادن به کارها در بهترين روش ممکن، يک نويسنده ميگويد: «به تعويق انداختن کارها هنر همراهي با گذشته است.» شما ممکن است وسوسه شويد تا يک مشکل بزرگ را با اُميد به اينکه در نهايت حل خواهدشد، ناديده بگيريد. ناديده گرفتن موضوعات جزئي و رها کردن آنها به حال خود براي آنکه خود حل شوند خوب است اما شما نميتوانيد از مشکلات بزرگتر با تظاهر به اينکه آنها وجود ندارند، فرار کنيد. متاسفانه، مشکلات بزرگتر اگر حل نشوند به جاي آنکه خود از بين بروند، بزرگتر ميشوند. حتي وظايف مشخص کوچک به وظايف بزرگ تبديل ميشوند اگر آنها را به تعويق بيندازيد.
غالباً مقابله با يک مشکل به محض امکان و غلبه بر آن، ايدهي خوبي است. سر و کله زدن با مشکلات ميتواند در کوتاهمدت ناخوشايند و استرسزا باشد، اما اگر به درستي اداره شود، مزاياي طولاني مدت يک عمر طول خواهد کشيد و زندگي شما را به شکل قابل توجهي تغيير ميدهد. در ذهن بسپاريد که اگر دست به انجام عملي نزنيد، آن مشکل در زندگي شما قطعاً باقي خواهد ماند.
به تعويق انداختن کارهاي حياتيتان در زندگي امروز به معني آن است که جايگاه آنها هم چون فردا و مشابه ديروز خواهد بود. زمانهايي وجود خواهد داشت که شما از آنچه که بايد انجام شود آگاهي داريد اما به دليل نامعلومي دائماً آن را به تاخير مياندازيد. شما بايد هر عملي را که شما را به شروع آن کار واميدارد، انجام دهيد. اگر آن پروژه برايتان مهم است، دير يا زود بايد دست به کار شويد. نخستين گام سختترين گام است. اما غالباً نخستين گام نيمي از مبارزه است.
حوزهي ديگري که به تعويق انداختن کارها سر زشت خود را نشان ميدهد اين است که افراد پروژهها را شروع ميکنند اما ناقص آن را به پايان ميرسانند. شروع يک کار ممکن است نيمي از مبارزه باشد اما بايد پيوسته جريان حرکت را حفظ کنيد. اگر پروژهي مورد نظر از هر منظر داراي اهميت است، بهتر آن است تا آن را پيش از به عهده گرفتن پروژهي جديد ديگري کامل کنيم.
فرض منطقي اين است که هدفتان رسيدن به فردا و نه همراهي با گذشته است. پس امروز زمان آن فرا رسيده تا برنامههايي را براي پروژههاي مهم خود انجام دهيم به جاي آنکه فقط به آنها فکر کنيم. بعد از آنکه مشخص شد پروژهاي برايتان ارزشمند است، بايد آن پروژه را امروز صرفنظر از تمامي بهانههايتان شروع کنيد. امروز، نه فردا، روزي است که شما بايد کتابي را که ميخواهيد بنويسيد، نگارش کنيد. امروز، نه فردا، روزي است که بايد شروع به ورزش کردن براي ارتقاي سلامتي و تناسب اندامتان بکنيد. امروز، نه فردا، روزي است که بايد به جاي کار بيش از حد زمان را با بچههاي خود سپري کنيد.
غلبه بر مشکل به تعويق انداختن کارها نياز به برنامهريزي، تلاش، نيروي اراده و اعتماد به نفس دارد. افرادي که باور دارند ميتوانند، موفق خواهند شد و افرادي که باور دارند نميتوانند، موفق نخواهند شد. به باور برخي محققان خبر خوب اين است که هر چقدر سنمان بالاتر ميرود، کمتر کارها را به تاخير مياندازيم. با بالا رفتن سن ياد ميگيريم که چگونه کارها را به تاخير بيندازيم. انجام کارهاي مهم شما را مسئول زندگيتان نگه خواهد داشت و شما را در جادهي بهتر و بزرگتري قرار خواهد داد. شما به خوبي در مسير خود براي خوشامد گفتن از روي خرسندي به آينده قرار خواهيد گرفت، به جاي آنکه با ناراحتي با گذشته همراهي کنيد.