درس زندگي 67
پيادهروي يا دويدن در طبيعت بهترين درمان براي بيشتر بيماريهاست
بسته به اينکه چگونه استرسهاي طبيعي زندگي روزانهي خود را کنترل و کاهش ميدهيد، شما ممکن است در نهايت به نور روشن يا نور سوسو زن يا خاموشي کامل در زندگي خود برسيد. اغلب ما توجه کافي به اين موضوع نداريم که استرس روزانه چگونه ميتواند در سلامتيمان اختلال ايجاد کرده و به بروز بيماري کمک کند. وقتي احساس کمي افسردگي ميکنيم، بهتر آنست تا روح و روان خود را با حضور در طبيعت دوباره احياء کنيم.
برخي روزها، شما ممکن است آنقدر داراي استرس باشيد که فکر کنيد دچار فروپاشي عصبي شدهايد. مبارزهاي که در درونتان شعلهور است ميتواند مغز شما را فرسوده کند- يا حتي شما را کاملاً از کنترل خود خارج کند. به جاي رفتن پيش روانپزشک، به نزديکترين پارک، ساحل دريا يا جنگل برويد. حقيقت اين است که رفتن به طبيعت بهترين درمان براي بسياري از بيماريهاي شماست. پيادهروي يا دويدن در بيرون از خانه براي رفع استرس و احياي دوبارهي خود بيشتر از تجويز داروها، 6 Lites Miller، 2 ساعت تلويزيون، يک وعدهي غذايي سنگين يا ملاقات با درمانگر خود موثر است.
در حقيقت، شما نبايد تا زماني که به حالت فوق استرس ميرسيد، منتظر بمانيد. جان جنسن ميگويد: «مشکل باند سريع اين است که شما به انتهاي ديگر باند با عجلهي هولناکي ميرسيد.» پيش از آنکه استرس شروع به تاثيرگذاري بر شما به شيوهي قابل توجه کند، از همان اوايل به استرس خود توجه کنيد. هم بدن و هم ذهن خود را با نزديک شدن بيشتر به طبيعت آرام کنيد.
ما دائماً مزاياي بسياري را که طبيعت به ما ميدهد، فراموش ميکنيم. هر چقدر انسانها بيشتر خود را از طبيعت محروم ميکنند، از دنيا بيتفاوتتر ميشوند. اگر شما شخص سازگاري هستيد، پيادهروي در پارک يا جنگل را بسيار رضايتبخشتر از سپري کردن زمان در اتاقي پُر از دستگاههاي مختلف، جواهرات، خرت و پرت و ساير ظواهر پر زرق و برق جامعهي مدرن مييابيد.
آنچه در طبيعت بدست ميآيد هزينهي کمي دارد يا اصلاً هيچ هزينهاي ندارد. به جاي فکر کردن به اينکه شما بايد در يک باشگاه تناسب اندام عضو شويد، خود را به استفاده از فعاليتهاي خارج از خانه عادت دهيد. بودن خارج خانه يا اداره به تنهايي درمان بزرگي براي رفع استرس است. صداها، بوها و ريتم آرام طبيعت ما را ملزم ميکند تا از فرصت استفاده کرده و کل روز را در خارج از خانه سپري کنيم تا از محيطهاي طبيعي زندگي خود دور شويم.
يکي از تي-شرتهاي مورد علاقهي من داراي تصوير يک بز کوهي است که سوار بر دوچرخه است. زير اين تصوير اين مطلب نوشته شده است: «خارج از ماشين را تجربه کنيد. قدم بزنيد و دوچرخهسواري کنيد، وزش باد را احساس کنيد، دوستان خود را ملاقات کنيد؛ زندگي حيات وحش را مشاهده کنيد و بخشي از طبيعت باشيد.» به جاي استفاده از ماشين، از دوچرخه در فواصل پنج مايل يا بيشتر استفاده کنيد تا بتوانيد خود را در مقابل عناصر اربعه- در مقابل تمامي منظرهها، صداها و بوها- قرار دهيد. شما چيزهاي بسياري را تجربه خواهيد کرد که هرگز با ماشين تجربه نخواهيد کرد.
محققان دلايل ديگري ارائه ميدهند که چرا شما بايد از مزاياي خارج شدن از آپارتمان يا خانهي خود تا جاي ممکن بهره ببريد. مطالعات نشان ميدهد که مواد آلودهکننده در خانه به طور متوسط بيست تا سي برابر بيشتر از بيرون خانه است. براي آنکه به يک خود سالمتر برسيد، سعي کنيد حداقل سي دقيقه را هر روز بيرون از خانه سپري کنيد. متخصصان ميگويند که ورزشهاي تنفس عميق براي دستيابي به حداکثر سلامتي مفيد است. اين يعني که جنگل يا طبيعت که در آن هوا تازهتر و تميزتر است، بهترين مکان براي انجام ورزشهاي تنفسي عميق است.
خود را به بخشي از تصوير بزرگ طبيعت تبديل کنيد. نه فقط احساس بهتري خواهيد داشت بلکه به زندگي خود ارزش بيشتري ميدهيد. به تمامي صداهاي جالب گوش کنيد. به چيزهاي درخشان و زيبا توجه کنيد. خيره شدن به ستارهها، تماشاي پرندگان و قايقسواري را امتحان کنيد. پيادهروهاي خود را جذاب کنيد. بيست نوع متفاوت از درختان را در آغوش بگيريد. حيوانات وحشي را تعقيب کنيد. همين الان بيرون برويد و ببينيد چه احساس آرامش و تازگي بهتان دست ميدهد! رفتن به دامن طبيعت براي سلامت جسمي و روحي و روانيتان در زندگي حکم معجزه را دارد.