مراحل اجرای آب درمانی:
* پيش از آغاز، شخص خانواده‌ي خود را از كاري كه مي‌خواهد انجام دهد و مزاياي آن آگاه كند تا هم در مدت دوره از سوي آنها سرزنش نشود و هم اين كه چنانچه در مدت دوره براي او مشكلي پيش آمد، افراد خانواده بدانند كه چه بايد بكنند.
* از 3 روز پيش از آغاز، هر بامداد پيش از صبحانه و شب پيش از خواب، 2 قاشق غذاخوري خاكشير و يك قاشق مرباخوري عسل را در يك ليوان آب گرم حل كرده و مي نوشد. يك روز پيش از آغاز نيز ناهار و شام فقط سوپ و يا مانندآن مي‌خورد. براي اين كه با آغاز آب درماني، و قطع غذا از معده، مدفوعات متوقف شده در اعماق روده ها جسم را مسموم نكند و باعث سرگيجه و سردرد نشود، شخص در شب سوم، 4 ساعت پس از خوردن سوپ، 60 سي.سي روغن كرچك مي‌خورد تا آنچه در روده ها باقي مانده،
بيرون رانده شود. چنانچه خوردن روغن كرچك دشوار باشد، مي‌تواند به جاي آن، از دم كرده‌ي گياه سِنا و گل سرخ به انداره‌ي 2 ليوان استفاده كند. در طول دوره، ديگر نبايد روغن كرچك يا هرگونه مسهل استفاده كند، زيرا آب زيادي از جسم مي‌گيرد و باعث ضعف شديد مي شود. در صورتي كه بدن به آب بسياري نيازمند است. از اين رو، خوردن روغن كرچك يا هر مسهل ديگر در هفته‌ي اول درمان، اختلالاتي در روده ها پديد مي‌آورد كه شايد تا بيش از يك روز هم ادامه يابد؛ ولي چنانچه بيمار به سردرد دچار شد و با تنقيه بهبود نيافت، پس از پايان هفته‌ي اول، مي‌تواند هر سه يا چهار روز يكبار مسهل بخورد.
* براي اين كه سه نشانه‌ي مهم حياتي: نبض، دماي بدن و فشار خون تنظيم باشد و نيز قند كافي به مغز برسد و بيمار بتواند تا پايان ادامه دهد، براي كسي كه متناسب با قدش از 10 تا 15 كيلو اضافه وزن دارد، در 10 روز نخست، هر روز دو قاشق مرباخوري عسل، يكي صبح و ديگري بعدازظهر را در آب حل مي‌كند و مي‌نوشد؛ و از خوردن يكباره‌ي عسل به ميزان بيشتر خودداري مي‌كند كه قند خون به يكباره بالا نرود. از روز يازدهم تا پايان دوره، به دليل كاهش چربيها و قند بدن، براي جلوگيري از كاهش قند مغز و در نتيجه پيدايش ضعف، ميزان عسل را مي‌تواند به سه برابر افزايش دهد و هر 4 ساعت يك بار بخورد. در اين صورت از 18 ليوان آب مصرفي در روز، 6 ليوان آن با عسل آميخته است و شخص به صورت يك در ميان آب شيرين و غير شيرين مي‌نوشد. چنانچه در روز يازدهم كه ميزان عسل سه برابر مي شود، فشار خون افزايش يافت، مي تواند به هر ليوان شربت عسل يك قاشق غذاخوري آبليمو بيفزايد. كسي كه اضافه وزن ندارد، از همان روز نخست تا پايان دوره، هر روز 6 قاشق مرباخوري عسل با آب مي‌نوشد. كسي كه از 15 تا 25 كيلو اضافه وزن دارد، در 10 روز نخست، روزانه دو قاشق مرباخوري عسل و از روز يازدهم تا پايان دوره، روزانه 4 قاشق مرباخوري عسل و كسي بيشتر از 25 كيلو اضافه وزن دارد، چنانچه فشار خونش از حالت عادي كمتر نشود و ضربان قلبش كاهش نيابد و دچار سرگيجه نشود، مي‌تواند تنها آب خالص بنوشد؛ ولي اگر در چند روز نخست فشار خونش پايين آمد، مي‌تواند در 10 روز نخست، روزانه 2 قاشق مرباخوري عسل و از يازدهم تا پايان، روزانه 3 يا چهار قاشق مرباخوري عسل با آب بخورد. روي هم رفته هر كس با هر وزني كه اين درمان را انجام مي‌دهد، بجز ميزان تعيين شده‌ي عسل، هرگاه دچار كاهش فشار خون گرديد، بي درنگ يك قاشق مرباخوري عسل در نصف ليوان آب حل كرده و مي نوشد.
* براي اينكه نمك بدن نيز تأمين شود، بيمار همه ي آب مصرفي را از آب جوشيده استفاده نمي‌كند؛ زيرا پس از پايان ذخيره ي نمك بدن در پانزده روز نخست، چنانچه نمك كافي به بدن نرسد، عضلات دچار سستي و در نتيجه بدن دچار ضعف مي‌شود. ضعفي كه با افزايش قند از بين نمي‌رود و ممكن است بيمار را از ادامه‌ي درمان از روز بيست و پنجم به بعد باز دارد. از اين رو، بهتر است براي اطمينان از سالم بودن و داراي املاح بودن آب، 9 ليوان آب جوشيده را با 9 ليوان آب معمولي بياميزد؛ سپس در دو ليوان از آبي كه صبح و عصر مي‌نوشد، مقدار بسيار ناچيزي نمك بيفزايد به گونه‌اي كه شوري آب را احساس نكند و تنها تلخي آب را احساس كند. براي اين كه تلخي آب را هم احساس نكند، مي تواند يك قاشق غذاخوري آبليمو به آن بيفزايد كه بسيار خوشمزه هم خواهد بود.
* اگر كسي كه مي‌خواهد آب درماني كند داراي بيماريهاي خطرناكي مانند سرطان، هپاتيت و يا ايدز است و محدوديت زماني دارد مثلاً بيشتر از دو يا سه ماه زنده نيست، مي‌بايست 40 روز را پي در پي آب درماني كند. ولي چنانچه فرصت بيشتري دارد، براي اين كه بتواند 40 روز را بدون غذا با موفقيت سپري كند، بهتر است اول 5 روز آب درماني كند و سپس 15 روز غذا بخورد. پس از آن 7 روز و 21 روز غذا بخورد؛ و در پايان، 10 روز و يك ماه غذا بخورد و پس از آن به آساني مي‌تواند 40 روز آب درماني كند.
* بيمار همه روزه نبض و فشار خون خود را بررسي كند كه نبض بايد از 50 در دقيقه پايین تر نيايد چنانچه ميان 50 تا 60 باشد، با حل كردن يك قاشق كوچك عسل در نصف ليوان چاي و نوشيدن آن و سپس نيم ساعت خواب جبران مي شود و به اندازه‌ي طبيعي 62 در دقيقه مي‌رسد، ولي چنانچه نوشيدن شربت عسل هم كارساز نباشد و براي يك روز كامل از 50 پايین تر بيايد و به 40 نزديك باشد، آب درماني را قطع كند.
* فشار خون بيمار نيز از 10 تا 13 در نوسان است كه خوب است، ولي چنانچه از 10 پايين تر بيايد، بي درنگ با حل كردن يك قاشق كوچك عسل يا شكر در آب و نوشيدن آن، فشار به حالت عادي بر مي‌گردد. بهتر است در روزهاي دوره، بيشتر از يك ساعت در روز، آن هم در چند نوبت، مطالعه يا كار فكري نشود زيرا باعث فشار شديد به مغز شده و بيمار به ناچار بايد قند بيشتري مصرف كند كه اين كار، ممكن است برنامه را از روند طبيعي باز دارد، ولي كساني كه ناچار به كار فكري يا مطالعه هستند، تنها بايد مراقب كاهش فشار خون و نبض باشند، و هرگاه احساس ضعف كردند، با نوشيدن شربت عسل آن را به حالت عادي برگردانند.
* كسي كه مي خواهد براي نخستين بار آب درماني كند، چنانچه به خود اطمينان ندارد كه توانايي انجام آن را دارد يا خير، مي‌تواند از 1 تا 5 يا تا 12 روز آب درماني كند. در اين مدت، هرگاه ديد توانايي ادامه را ندارد و از انجام كارهاي روزانه باز مي ماند، برنامه را قطع مي نمايد. سپس به تعداد روزهاي آب درماني، استراحت مي‌كند و بار ديگر آغاز مي‌كند، و چون اندكي از جسمش پاكسازي شده، توانايي بيشتري دارد. از اين رو، اين بار دو برابر روزهاي پيش آب‌درماني مي‌كند. چنانچه در اين دوره نيز باز هم توانايي ادامه نداشت، آن را قطع و سه برابر روزهاي آب درماني استراحت مي‌كند. سپس براي سومين بار آغاز و هر كس كه باشد مي تواند آن را به پايان ببرد.
* از روز اول تا چهلم، خلط دهان بيرون ريخته مي‌شود، زيرا اين خلط همان مواد زائدي است كه بدن از راه دهان بيرون مي‌ريزد. خلط بيني و دهان تا روز سي ام ممكن است افزايش يابد كه اين افزايش، نشان از پاكسازي مغز از مواد زائد است. در برخي افراد ممكن است از روز سي ام به بعد، آب دهان فراوان، چسبناك، كثيف و بدبو شود، ولي از روز سي ام ممكن است خلط بيني قطع شود كه نشان از پايان پاكسازي مغز از مواد زائد است.
* در طول دوره درمان، آب درمانی نباید باعث شود بيمار مسواك زدن را فراموش بکند بلكه همانند گذشته، دندانهايش را مسواك بزند. همچنين بهتر است روي زبان را نيز مسواك بزند تا عفونتهايي كه بدن در حال دفع آنها از راه زبان است و ميان پرزهاي زبان مي‌چسبد، از ميان برود.
* چنانچه بيمار در روز 39 احساس تب كند، نگران نشود، زيرا اگر دماي بدن را بگيرد، خواهد ديد كه از 5/36 درجه بيشتر نيست؛ و اين تب را دروغين گويند و از سوخت مواد داخلي جسم سرچشمه گرفته است. در روزهاي پاياني دوره، ممكن است بيمار احساس ضعف شديدي كند و هنگام برخاستن از خواب دچار سرگيجه شود، ولي جاي نگراني نيست، زيرا اين نشان دهنده‌ي پايان ذخيره هاي داخلي بدن است.
* در دوره‌ي درمان، بیمار باید از خوردن هرگونه آب ميوه، به ويژه آب پرتقال خودداري کند، زيرا تأثيرآب درماني را از ميان مي برد و جسم نمي‌تواند در مدت معين 35 تا 45 روز، خود را پاكسازي كامل نمايد.
* در دوره‌ي درمان، شخص بیمار خانه نشين نشود بلكه به كارهاي روزانه‌ي خود ادامه بدهد همچنين بيشتر از 8 يا 10 ساعت در شبانه روز نبايد بخوابد هر چند كه در مدت دوره، چون مغز مي‌داند كه از راه غذا انرژي دريافت نمي‌كند، از اين رو براي صرفه جويي در انرژي به بدن فرمان خواب بيشتري مي‌دهد ولي بيمار باید بداندكه خوابيدن زياد، باعث تنبلي دستگاه گوارشي مي شود و اين دستگاه نمي تواند وظايف زيادي را كه پس از پايان دوره به عهده دارد، به خوبي انجام دهد.
* در دوره‌ي درمان، بيمار نبايدكارهاي سنگين انجام دهد. ضعفي كه از روز بيستم به بعد نمايان مي شود به اندازه اي نيست كه مانع كار شود و ميل به كار را از بين ببرد ولي اگر در روزهاي پاياني دوره، فرد بتواند استراحت كامل نمايد و تحرك بسيار كمي داشته باشد، بهتر است، زيرا آب درماني به هنگام استراحت بسيار بيشتر از زمان حركت مي‌تواند جسم را پاكسازي كند.
* اگر بيمار مردي باشد كه وازكتومي نكرده، (يعني لوله‌هاي انتقال اسپرمهايش باز است) چون با هر بار زناشويي نزديك 2400 كالري از دست مي‌دهد، از اين رو، در مدت درمان، به ويژه در روزهاي آغازين كه هنوز همه‌ي چربيهاي خود را از دست نداده و توانايي دارد، براي جلوگيري از هدر دادن آن اندازه كالري كه براي دو روز بدنش در زمان آب‌درماني كافيست، از همبستري خودداري مي‌كند، ولي اگر بيمار زن باشد، اشكالي ندارد. البته ميل جنسي مرد، حداكثر تا 10 روز پس از دوره، از ميان مي‌رود و 10 روز پس از پايان درمان باز مي‌گردد.
* اين روش درمان براي افراد بالاي 5 سال سو‌دمند است. البته براي آنان كه زير 18 سال دارند، دوره هاي 3 تا 6 روز توصيه مي شود.
* در مدت درمان، به هنگام برخاستن از خواب، بيمار نبايد يكباره از جا برخيزد، بلكه بايستي از حالت درازكش به حالت نشسته يك دقيقه در بستر بنشيند و سپس برخيزد؛ زيرا برخاستن يكباره باعث مي‌شود تا خون كافي به مغز نرسيده و در نتيجه سرگيجه پديد آيد.
* در مدت درمان، بيمار هر روز حمام نكند؛ بلكه يك روز در ميان با آب ولرم خود را بشويد؛ زيرا آب داغ باعث آب شدن بخشي از چربيها مي شود كه بدن از آنها به عنوان غذا استفاده مي‌كند. همچنين از سونا استفاده نكند.
* ممكن است فرد در دوره‌ي درمان، زود عصباني شود و زود تحت تأثير قرار گيرد و يا به هيجان آيد كه ناشي از كاهش وزن و ضعف جسماني است و پس از آب درماني برطرف مي شود؛ ولي اين عوارض در باره‌ي همه يكسان نيست و ممكن است برخي را تحت تأثير قرار ندهد.
* براي جلوگيري از آميخته شدن آب يا چاي با خلط دهان، بيمار پيش از نوشيدن، دهان خود را مي‌شويد.
* در پانزده روز نخست، ادرار بي رنگ است؛ ولي پس از آن، ممكن است به رنگ زرد مايل قرمز باشد كه جاي نگراني نيست.
* بيمار به هيچ عنوان براي جلوگيري از بوي بد دهان و يا خوشبو شدن، از ادكلن يا هر گونه عطر استفاده نمي‌كند، زيرا ممكن است باعث كاهش فشار خون و ضعف شديد شود.
* چنانچه در طول دوره، ناگهان رفتار بيمار غير عادي شود و مانند ديوانه ها رفتار كند، افراد خانواده مي بايست بي درنگ به او غذا دهند زيرا رفتار غير عادي نشانگر اين است كه بدن در حال مصرف بافتهاي مغز است. پس نقش خانواده در اين جا نمايان مي شود.
* کسانی که ورزش می‌کنند و در زمان درمان آن را رها کرده اند، دو هفته پس از درمان می توانند آن را از سر گیرند؛ ولی تا دو هفته، بیشتر از 15 دقیقه ورزش نکنند. پس از یک ماه از پایان درمان، می توانند به اندازه ی دلخواه ورزش کنند.
* افراد عصبي نمي‌توانند مانند ديگران، آنچه از وزنشان كم شده را در مدت كمي پس از درمان به دست آورند. از اين رو نبايد با پرخوري قلب را خسته و نيروي عصبي فراواني صرف كنند؛ زيرا ممكن است دچار كم خوني مغزي، ورم و ديگر بيماريها شوند.
