مغناطیس درمانی مغز
شايد يکي از بزرگترين مشکلات بيماران مبتلا به افسردگي ، مصرف داروهاي متعدد و عوارض اين دسته از داروها باشد . علاوه براين تاثير دير هنگام دارو ( چهار تا شش هفته پس از آغاز درمان دارويي ) و طولاني بودن مدت درمان (حداقل شش هفته)از ديگر مشکلات روش دارو درماني است . در درمان افسردگي با روش TMS که از سال 2008 مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا قرار گرفته است ، آثار بهبودي از جلسه دهم درمان آغاز شده و طول دوره درمان در حدود يک ماه است . نکته قبل ذکر اين که روش TMS هيچ ارتباطي با روش ECT نداشته و کاملا با آن متفاوت است . در روش TMS هيچ نيازي به بستري شدن بيمار نيست و بر خلاف ECT هيچ عوارضي ندارد .
مرکز توانبخشي بيمارستان مدائن تنها مرکز بيمارستاني در ايران است که با گروهي کامل شامل پزشک ، روان شناس و متخصصین توانبخشی ، خدمات درمان افسردگي با روش TMS را ارائه ميدهد . تحريك مغناطيسي (TMS) تقريباً از حدود دو دهه پيش (تقريباً از سال 1985( بوجود آمد. اين روش، يك روش ايمن و غيرتهاجمي است كه به تحريك قشر مغز مي‌پردازد. امروزه TMS به عنوان يك ابزار مفيد براي مطالعه كاركرد سيستم عصبي در علوم عصبي محسوب مي‌شود و اكنون به عنوان يك درمان جديد از اهميت بسيار زيادي برخوردار است.
در اين روش يك ميدان مغناطيسي کوتاه‌مدت و در عين حال قوي از طريق يك سيم‌پيچ كوچك روي سرتاسر پوست سر بيمار عبور داده مي‌شود و اين خود موجب ناقطبي شدن نورونهاي نواحي قشري مي‌گردد. به عبارتي تحريک مغناطيسي مي‌تواند در نورونهاي سطح كرتكس پتانسيل عمل ايجاد كند. بيماريهاي روانپزشکي عمدتاً به دليل كاهش يا افزايش در فعاليت مناطق مختلف مغز صورت مي گيرد. rTMS، اين امكان را بوجود مي آورد كه در حين آن به كاهش يا افزايش فعاليت نواحي مغزي پرداخته شود. از طريق تحريك مغناطيسي جمجمه، مي‌توان به تغيير عملكرد فعاليت هاي مغز پرداخت و مناطقي از مغز را كه سبب بروز اختلالهاي مختلف روانپزشكي و کژکنشي در رفتار شده است به حالت طبيعي برگرداند. امروزه در سراسر دنيا، پژوهشهاي مختلفي تأثيرات مثبت TMS درماني را تأييد كرده¬اند.
مكانيسم عمل TMS به دو طريق است: يكي از طريق تغييرپذيري كرتكس با فركانس بالا (فركانس بالاي (HZ 1 كه در نتيجه مي‌تواند اثر تسهيل كننده‌اي روي فعاليت نورونها داشته باشد (اثرتحريكي) و ديگر تغييري كه با فركانس پائين (كمتر از (HZ 1) در كرتكس مغز ايجاد مي‌كند و مي‌تواند اثر مهاري و بازدارنده در مغز ايجاد كند. (اثر مهاري(.
TMS هم مي تواند به صورت يك تحريك واحد ارائه شود و هم مي‌تواند بصورت تحريك‌هاي پياپي و متوالي براي چند ثانيه يا حتي دقيقه ارائه شود كه نوع اخير را repetitive Transcranial Magnetic Stimulation مي‌ناميم.
فركانس تحريك‌هاي بالاتر از HZ 1 را TMS سريع (تند چرخ) مي‌ناميم. يك واحد TMS به طور كلي ايمن و قابل تحمل است و معمول‌ترين عوارض جانبي كه مي‌تواند ايجاد كند يك سردرد مختصر و جزئي است. در TMS، يك خطر بسيار جزئي تشنج وجود دارد كه هر چه فركانس و شدت تحريك بيشتر باشد خطر تشنج زيادتر مي‌شود.معهذا در يك نسبت و شدت استاندارد هيچ گونه خطري متوجه افراد نيست.
TMS براي اولين بار در درمان اختلالات افسردگي بكار گرفته شد. در واقع TMS با تغييراتي كه در ناحيه پيش‌پيشاني (prefrontal) بوجود مي‌آورد مي‌تواند بر خلق بيماران تأثير مطلوب ايجاد كند.
منبع :http://rtms.ir/
