نشانه های برای تشخیص دورغ
مطالعه‌ای که در ۲۰۰۲ توسط روان‌شناس رابرت اس. فلد من در دانشگاه ماساچوست امرست انجام شد، نشان داد ۶۰ درصد آدم‌ها در یک گفت‌و‌گوی ۱۰ دقیقه‌ای دروغ میگویند، و در این مدت به طور میانگین ۲ تا ۳ دروغ میگویند.
دکتر لیلین گلس، یک تحلیل‌گر رفتاری و کارشناس زبان بدن که با اف‌بی‌آی(FBI) روی کشف نشانه‌های شیادی و نیرنگ همکاری کرده است، می‌گوید، وقتی سعی میکنید بفهمید که آیا شخصی دروغ می‌گوید، اول از هر چیز باید بدانید رفتار عادی و بهنجار آن شخص چگونه است.
او در کتاب‌‌‌‌‌اش، با عنوان “زبان بدن دروغگویان” مینویسد، باید به دقت به حالات چهره، زبان بدن، و الگوهای کلامی آنان توجه کنید.
آنان وضع سرشان را به سرعت تغییر می‌دهند.
وقتی از شخصی سوال صریحی را می‌پرسید و می‌بینید ناگهان سرش را حرکت می‌دهد، شاید دارد درباره‌ی چیزی به شما دروغ می‌گوید.گلس مینویسد “سر به عقب کشیده می‌شود یا تند و سریع به عقب می‌رود، به پایین متمایل می‌شود، یا برافراشته می‌شود یا به سمتی کج می‌شود.” این‌ها اغلب درست قبل از زمانی رخ می‌دهند که انتظار می‌رود آن شخص به یک سوال پاسخ دهد.
تنفس‌شان تغییر می‌کند.
گلس می‌گوید وقتی یک نفر دارد به شما دروغ می‌گوید، ممکن است سنگین نفس بکشد.وی می‌افزاید: “این یک کنش بازتابی است.”او می‌افزاید وقتی تنفس‌شان تغییر می‌کند، شانه‌های‌شان بالا خواهد آمد و صدای‌شان خفه و از اعماق گلو به گوش می‌رسد. وی می‌افزاید: “در حقیقت، آنها بریده بریده نفس می‌کشند چون ضربان قلب و جریان خون‌شان تغییر می‌کند. بدن شما این نوع تغییرات را زمانی تجربه می‌کند که غیر از این بقیه درست هستند عصبی هستید و احساس ناراحتی میکنید- وقتی دروغ می‌گویید.”
آنها خیلی سکون دارند.
عموم مردم بر این باورند که آدم‌ها وقتی عصبانی می‌شوند به خود می‌پیچند و وول می‌خورند، ولی گلس می‌گوید شما باید مراقب آدم‌هایی باشید که اصلاً حرکت نمی‌کنند.گلس می‌گوید، “این ممکن است نشانه‌ای از واکنش جنگ عصب شناختی بدو گریز باشد که حاکی از وضعیت و آمادگی خود بدن برای مقابله است.”
وی می‌افزاید: “وقتی شما صحبت میکنید و به یک گفت‌و‌گوی عادی مشغول هستید، طبیعی است که بدن‌تان را با حرکات دقیق، آرام، و اغلب ناخودآگاه حرکت می‌دهید. پس اگر شما حالت خشک و سست عاری از حرکت را مشاهده میکنید، اغلب نشانه‌ی هشداردهنده‌ی بزرگی است و می‌گوید یک چیزی درست نیست.”
آنها کلمات و عبارات را تکرار می‌کنند.
وی می‌گوید، علت این پدیده آن است که آنها میکوشند شما را، و خودشان را از چیزی متقاعد کنند. و می‌افزاید: “آنها میکوشند دروغ را در ذهن‌شان معتبر و روا سازند.” مثلا ممکن است بارها و بارها بگوید: “من انجام ندادم….. من انجام ندادم….. .”او می‌افزاید: تکرار هم‌چنین راهی برای خریدن زمان برای خودشان است تا بکوشند فکرشان را جمع و جور کنند.
آنها دهان‌شان را لمس می‌کنند یا می‌پوشانند.
گلس می‌گوید: “یک نشانه‌ی یاوه‌سرایی دروغ آن است که وقتی شخصی نمی‌خواهد به یک موضوع یا پاسخ یک سوال بپردازد به صورت خودکار دستانش را روی دهانش می‌گذارد.”
او می‌گوید: “وقتی بزرگ‌سالان دستان‌شان را روی لبان‌شان می‌گذارند، به این معنی است که همه چیز را فاش نمی‌گویند، و نمی‌خواهند حقیقت را بگویند. و می‌افزاید: “آنها عیناً از برقراری ارتباط و سخن گفتن طفره می‌روند.”
آنها به‌طور غریزی بخش‌های آسیب‌پذیر بدن را می‌پوشانند.
این جاهای حساس ممکن است شامل گلو، قفسه‌ی سینه، گردن، سر، یا شکم باشد.گلس می‌گوید: “وقتی به عنوان مشاور در دفتر وکالت کار می‌کردم اغلب این را در دادگاه‌ها می‌دیدم.همیشه می‌توانم بگویم وقتی شاهدی، با عصبانیت علیه متهم شهادت می‌دهد، وقتی به او نگاه می‌کنم متوجه می‌شوم دستش جلوی گلوی‌اش را پوشانده است.”
او می‌گوید: “تا زمانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که به عنوان یک مأمور ویژه به اف‌بی‌آی پیوستم هرگز استفاده‌ی بالقوه از این رفتار بسیارگویا را درک نکرده بودم.”
آنها پاهای‌شان را تکان می‌دهند و به هم می‌زنند.
گلس توضیح می‌دهد: “این عبارت از تملک بر بدن است. “او می‌گوید: تکان دادن پاها به شما می‌گوید که دروغگوی بالقوه ناراحت و عصبی است. هم‌چنین به شما نشان می‌دهد که او می‌خواهد از این وضعیت خلاص شود؛ آنها می‌خواهند فرار کنند.
وی می‌افزاید: “این یکی از راه‌های کلیدی کشف یک دروغگو است. فقط به پاهای‌شان نگاه کنید آن‌گاه می‌توانید به چیزهای زیادی پی‌ببرید.
آنها اطلاعات بسیار زیادی تهیه می‌کنند.
گلس مینویسد: “وقتی شخصی حرف می‌زند و حرف می‌زند و به شما اطلاعات زیادی می‌دهد – اطلاعاتی که شما نخواسته‌اید و مخصوصاً جزئیات زیادی دارد – احتمال بسیار بالایی وجود دارد که حقیقت را نمی‌گوید.” و می‌افزاید: “دروغگویان اغلب زیاد صحبت می‌کنند چون امیدوارند با آن همه حرف‌ها و تظاهر به رک‌گویی، دیگران آنها را باور کنند.”
صحبت کردن برای آنها سخت می‌شود.
گلس مینویسد: “اگر شما تا حالا ویدئوی بازجویی یک مظنون را که گناهکار است دیده باشید بارها مشاهده میکنید هر لحظه می‌گذرد صحبت کردن برای او سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود.”
او می‌افزاید: “این پدیده به این علت رخ می‌دهد که سامانه‌ی عصبی خودکار جریان بزاق‌آوری را در زمان‌های فشار و استرس کاهش می‌دهد، که البته غشای مخاطی دهان را به شدت خشک می‌کند.”
نشانه‌های دیگر که می‌توان دید شامل گزیدن ناگهانی لب‌ها یا تنفس از دهان است.
آنها تمایل دارند با انگشتان به دیگران اشاره کنند.
گلس می‌گوید: “وقتی یک دروغگو دشمنی یا دفاع می‌کند، می‌کوشد دست بالا را بگیرید و وضع را تغییر دهد یا معکوس کند.”دروغگو به این دلیل دشمنی خواهد کرد چون شما دروغ او را کشف کرده‌‌اید، و ممکن است زیاد با انگشتان خود به دیگران اشاره کنند و آنها را متهم کند.
آنها به شما خیره می‌شوند بدون این‌که پلک بزنند.
وقتی آدم‌ها دروغ میگویند بسیار مرسوم است که تماس چشمی را قطع و وصل می‌کنند، ولی یک دروغگو قهار می‌تواند تماس چشمی را حفظ کند تا بکوشد شما را کنترل یا با مهارت اداره کند.
گلس می‌گوید: “برنی میداف مثل اکثر فریب‌کاران، تلافی‌جویانه و بیش از زمان معمول به آدم‌ها خیره می‌شد حتی بدون این‌که در فواصل زمانی معمول پلک برهم بزند.”
وی می‌افزاید: “وقتی آدم‌ها حقیقت را میگویند، اکثراً گاه و بی‌گاه چشم‌های‌شان را به این طرف و آن طرف می‌چرخانند و حتی ممکن است گاه و بی‌گاه به جای دوری نگاه کنند.دروغگویان، از طرف دیگر،از زل‌زدن سرد و طولانی برای مرعوب‌کردن وکنترل‌کردن استفاده می‌کنند.”هم‌چنین باید مراقب پلک زدن‌های سریع باشید.
منبع : entrepreneur.com
