هراس اجتماعی ترس از موقعیت های اجتماعی است
هراس اجتماعی ترس از موقعیت های اجتماعی است . این موقعیت ها عبارتند از صحبت در حضور جمع،
ملاقات با افراد ناآشنا، مهمانی رفتن، قرار ملاقات گذاشتن، غذا خوردن در حضور جمع، استراحت در اماکن عمومی، گفتگو با افرادی که رأس قدرت هستند و نشان دادن عدم موافقت با دیگران.
افراد مبتلا به هراس اجتماعی می ترسند رفتارشان طوری باشد که باعث شود دیگران درباره آنها بد فکر کنند .
اغلب از این می ترسند که دیگران نشانه های اضطراب شان را ببینند، این نشان ه ها شامل سرخ شدن، لرزیدن یا عرق کردن می شوند. این افراد معمولاً سعی م یکنند از موقعیت های اضطراب آفرین دوری کنند. وقتی نتوانند خود را از موقعیت اضطراب آفرین دور نگه دارند، به شدت احساس اضطراب یا خجالت می کنند . امکان دارد گاهی دچار حملات وحشتزدگی شوند . گاهی مشکلا ت شان محدود و کوچک هستند . مثل افرادی که در کلاس قادر به صحبت نیستند . گاهی مشکلات شان بسیار جدی م ی شود. افرادی که مبتلا به هراس اجتماعی شدید هستند.اغلب دوستان کمی دارند، احساس تنهایی می کنند، و به زحمت می توانند به هدف های تحصیلی یا شغلی شان برسند.
چه کسانی به هراس اجتماعی مبتلا هستند؟
هراس اجتماعی بسیار شایع است، از هر هشت نفر یک نفر یا بیشتر از این اختلال به درجات مختلف حداقل در یک دوره از زن دگی شان رنج می برند. بسیاری از افراد آدم های خجالتی هستند اما خجالتی بودن آنها آن قدر نیست که هر فرد خجالتی مبتلا به هراس اجتماعی دانسته شود . هراس اجتماعی در زنان دوبرابر مردان است . با این وجود، مردان خیلی کم تر از زنان به سراغ درمان م ی روند . در بسیاری از موارد، آغاز هراس اجتماعی در ابتدای نوجوانی است اما در مواردی هم در سنین پایی ن تر گزارش شده است . اگر افراد مبتلا به هراس اجتماعی درمان نشوند، امکان دارد مشکل شان تا سال ها بعد ادامه پیدا کند.
علت هراس اجتماعی چیست؟
ما علت دقیق هراس اجتماعی را نمی دانیم. اما چندین عامل در ایجاد این مشکل دخالت دارند:
ژنتیک
. در افراد خانواده افراد مبتلا به هراس اجتماعی، خجالت یا هراس اجتماعی دیده می شود.
تجربیات گذشته
. بسیاری از افراد مبتلا در گذشته دچار خجالت یا سرافکندگی شده اند . آنها از این می ترسند که این اتفاق دوباره تک را رشود . پس یاد می گیرند که از موقعیت ها اجتناب کنند . و این رفتار باگذشت زمان بدتر می شود.
تفکر منفی
. افراد مبتلا به هراس اجتماعی اغلب درباره اتفاقی که ممکن است در موقعیت های اجتماعی بیافتد، افکار خودآیند منفی دارند . این افکار معمولاً از این دست هستند ”فکرم کار نم ی کند و نمی توانم چیزی بگویم “، ”مثل یک احمق رفتار م ی کنم“، ”همه می بینند که حالم بد است “، این افراد معیارهایی دارند که دستیابی به آنها آسان نیست، مثلاً ”اصلاً نباید مضطرب بشوم “، ”باید خوش گل و شیک باشم تا تحویلم بگیرند “ یا ” باید نظر همه درباره ی من مثبت باشد “ اغلب درباره ی خودشان باورهای منفی دارند، مثلاً ”من خسته کننده هستم“، ”من عجیب غریبم“ یا ”مثل بقیه نیستم“.
فقدان مهار تهای اجتماعی
. برخی افراد مبتلا به هراس اجتماعی، مهارت های اجتماعی را نیاموخته اند،
شاید به این دلیل که بعضی از آنها هرگز شانس آموختن آن را نداشت ه اند . مشکل آنها این است که نمی دانند در موقعیت های اجتماعی باید چه رفتاری داشته باشند . اما دسته دیگر از مبتلایان با وجود داشتن مهارت های اجتماعی خوب، در موقعی ت های اجتماعی چنان مضطرب می شوند که نمی توانند از مهارت هایشان استفاده کنند.درمان شناختی
– رفتاری برای این اختلال چه می کند؟
درمان شناختی – رفتاری بر این اساس انجام می شود که افکار به خصوصی علت هراس اجتماعی هستند . این روش به شما کمک می کند تا آن افکار را تغییر دهید . درمانگر به شما می آموزد که چگونه افکار منفی تان را بشناسید و مثب ت تر فکر کنید. او به شما کمک م ی کند تا به تدریج با موقعیتی روبرو شوید که قبلاً در آن ترسید هاید. و شما در این تجربه جدید کشف م ی کنید که آنچه از آن م ی ترسید معمولاً اتفاق نمی افتد، و در نتیجه کم تر از سابق از این مو قعیت ها م ی ترسید. به علاوه، درمانگر به شما مهار ت های اجتماعی و راه آرامش گرفتن را می آموزد و این باعث م یشود تا در موقعیت ها احساس اعتماد به نفس بیشتری بکنید. تحقیقات نشان داده است که درمان شناختی رفتاری به افراد مبتلا کمک می کند تا احساس اضطراب کمتری داشته باشند . روش درمان به گونه ای است که این آرامش و عدم اضطراب حتی پس از خاتمه درمان نیز ادامه پیدا می کند.
درمان چقدر طول می کشد؟
برای افراد مبتلا به هراس اجتماعی در حد خفیف تا متوسط، معمولاً 20 جلسه ی درمانی کافی است . درمانافرادی که فقط در یک موقعیت خاص، مثل صحبت کردن در جمع، رنج می برند شاید حتی کمتر از این هم طول بکشد. و افراد مبتلا به هراس اجتماعی شدید شاید به جلسات بیشتری نیاز داشته باشند.
آیا مصرف دارو مؤثر است؟
انواع مختلفی از داروها برای این اختلال تولید شده و به بازار آمده است. طبق تجویز پزشک یا روانپزشکتان یکی از آنها را که برایتان مناسب تر است مصرف کنید . به خاطر داشته باشید که اشکال این داروها این است که با توقف مصرف دارو علایم اغلب برمی گردد. به همین علت، بهتر است ضمن استفاده از دارو درمان شناختی رفتاری هم دریافت کنید.
از شما به عنوان بیمار چه انتظاری می رود؟
بسیاری از افراد در آغاز درمان احساس اضطراب می کنند و مطمئن نیستند که آیا حالشان خوب می شود یا خیر. شما نیز مانند همه کسانی که مبتلا به این اختلال هست ند، ناگزیر هستید که برای درمان و بهبودی خود تلاش کنید. درمانگرتان به شما م ی آموزد که برای کمک به خودتان چه بکنید و شما آن کار ها را در فواصل بین جلسات تمرین خواهید کرد . تمرین های اولیه کاملاً آسان هستند . اما به تدریج و همچنان که آرامش شما در موقعیت های اجتماعی بیشتر می شود، تمرین ها هم دشوارتر خواهند شد . هر چه بیشتر تمرین کنید، احتمال بهتر
هراس اجتماعی ترس از موقعیت های اجتماعی است این م
هراس اجتماعی ترس از موقعیت های اجتماعی است . این موقعیت ها عبارتند از صحبت در حضور جمع،
ملاقات با افراد ناآشنا، مهمانی رفتن، قرار ملاقات گذاشتن، غذا خوردن در حضور جمع، استراحت در اماکن عمومی، گفتگو با افرادی که رأس قدرت هستند و نشان دادن عدم موافقت با دیگران.
افراد مبتلا به هراس اجتماعی می ترسند رفتارشان طوری باشد که باعث شود دیگران درباره آنها بد فکر کنند .
اغلب از این می ترسند که دیگران نشانه های اضطراب شان را ببینند، این نشان ه ها شامل سرخ شدن، لرزیدن یا عرق کردن می شوند. این افراد معمولاً سعی م یکنند از موقعیت های اضطراب آفرین دوری کنند. وقتی نتوانند خود را از موقعیت اضطراب آفرین دور نگه دارند، به شدت احساس اضطراب یا خجالت می کنند . امکان دارد گاهی دچار حملات وحشتزدگی شوند . گاهی مشکلا ت شان محدود و کوچک هستند . مثل افرادی که در کلاس قادر به صحبت نیستند . گاهی مشکلات شان بسیار جدی م ی شود. افرادی که مبتلا به هراس اجتماعی شدید هستند.اغلب دوستان کمی دارند، احساس تنهایی می کنند، و به زحمت می توانند به هدف های تحصیلی یا شغلی شان برسند.
چه کسانی به هراس اجتماعی مبتلا هستند؟
هراس اجتماعی بسیار شایع است، از هر هشت نفر یک نفر یا بیشتر از این اختلال به درجات مختلف حداقل در یک دوره از زن دگی شان رنج می برند. بسیاری از افراد آدم های خجالتی هستند اما خجالتی بودن آنها آن قدر نیست که هر فرد خجالتی مبتلا به هراس اجتماعی دانسته شود . هراس اجتماعی در زنان دوبرابر مردان است . با این وجود، مردان خیلی کم تر از زنان به سراغ درمان م ی روند . در بسیاری از موارد، آغاز هراس اجتماعی در ابتدای نوجوانی است اما در مواردی هم در سنین پایی ن تر گزارش شده است . اگر افراد مبتلا به هراس اجتماعی درمان نشوند، امکان دارد مشکل شان تا سال ها بعد ادامه پیدا کند.
علت هراس اجتماعی چیست؟
ما علت دقیق هراس اجتماعی را نمی دانیم. اما چندین عامل در ایجاد این مشکل دخالت دارند:
ژنتیک
. در افراد خانواده افراد مبتلا به هراس اجتماعی، خجالت یا هراس اجتماعی دیده می شود.
تجربیات گذشته
. بسیاری از افراد مبتلا در گذشته دچار خجالت یا سرافکندگی شده اند . آنها از این می ترسند که این اتفاق دوباره تک را رشود . پس یاد می گیرند که از موقعیت ها اجتناب کنند . و این رفتار باگذشت زمان بدتر می شود.
تفکر منفی
. افراد مبتلا به هراس اجتماعی اغلب درباره اتفاقی که ممکن است در موقعیت های اجتماعی بیافتد، افکار خودآیند منفی دارند . این افکار معمولاً از این دست هستند ”فکرم کار نم ی کند و نمی توانم چیزی بگویم “، ”مثل یک احمق رفتار م ی کنم“، ”همه می بینند که حالم بد است “، این افراد معیارهایی دارند که دستیابی به آنها آسان نیست، مثلاً ”اصلاً نباید مضطرب بشوم “، ”باید خوش گل و شیک باشم تا تحویلم بگیرند “ یا ” باید نظر همه درباره ی من مثبت باشد “ اغلب درباره ی خودشان باورهای منفی دارند، مثلاً ”من خسته کننده هستم“، ”من عجیب غریبم“ یا ”مثل بقیه نیستم“.
فقدان مهار تهای اجتماعی
. برخی افراد مبتلا به هراس اجتماعی، مهارت های اجتماعی را نیاموخته اند،
شاید به این دلیل که بعضی از آنها هرگز شانس آموختن آن را نداشت ه اند . مشکل آنها این است که نمی دانند در موقعیت های اجتماعی باید چه رفتاری داشته باشند . اما دسته دیگر از مبتلایان با وجود داشتن مهارت های اجتماعی خوب، در موقعی ت های اجتماعی چنان مضطرب می شوند که نمی توانند از مهارت هایشان استفاده کنند.
درمان شناختی
– رفتاری برای این اختلال چه می کند؟
درمان شناختی – رفتاری بر این اساس انجام می شود که افکار به خصوصی علت هراس اجتماعی هستند . این روش به شما کمک می کند تا آن افکار را تغییر دهید . درمانگر به شما می آموزد که چگونه افکار منفی تان را بشناسید و مثب ت تر فکر کنید. او به شما کمک م ی کند تا به تدریج با موقعیتی روبرو شوید که قبلاً در آن ترسید هاید. و شما در این تجربه جدید کشف م ی کنید که آنچه از آن م ی ترسید معمولاً اتفاق نمی افتد، و در نتیجه کم تر از سابق از این مو قعیت ها م ی ترسید. به علاوه، درمانگر به شما مهار ت های اجتماعی و راه آرامش گرفتن را می آموزد و این باعث م یشود تا در موقعیت ها احساس اعتماد به نفس بیشتری بکنید. تحقیقات نشان داده است که درمان شناختی رفتاری به افراد مبتلا کمک می کند تا احساس اضطراب کمتری داشته باشند . روش درمان به گونه ای است که این آرامش و عدم اضطراب حتی پس از خاتمه درمان نیز ادامه پیدا می کند.
درمان چقدر طول می کشد؟
برای افراد مبتلا به هراس اجتماعی در حد خفیف تا متوسط، معمولاً 20 جلسه ی درمانی کافی است . درمانافرادی که فقط در یک موقعیت خاص، مثل صحبت کردن در جمع، رنج می برند شاید حتی کمتر از این هم طول بکشد. و افراد مبتلا به هراس اجتماعی شدید شاید به جلسات بیشتری نیاز داشته باشند.
آیا مصرف دارو مؤثر است؟
انواع مختلفی از داروها برای این اختلال تولید شده و به بازار آمده است. طبق تجویز پزشک یا روانپزشکتان یکی از آنها را که برایتان مناسب تر است مصرف کنید . به خاطر داشته باشید که اشکال این داروها این است که با توقف مصرف دارو علایم اغلب برمی گردد. به همین علت، بهتر است ضمن استفاده از دارو درمان شناختی رفتاری هم دریافت کنید.
از شما به عنوان بیمار چه انتظاری می رود؟
بسیاری از افراد در آغاز درمان احساس اضطراب می کنند و مطمئن نیستند که آیا حالشان خوب می شود یا خیر. شما نیز مانند همه کسانی که مبتلا به این اختلال هست ند، ناگزیر هستید که برای درمان و بهبودی خود تلاش کنید. درمانگرتان به شما م ی آموزد که برای کمک به خودتان چه بکنید و شما آن کار ها را در فواصل بین جلسات تمرین خواهید کرد . تمرین های اولیه کاملاً آسان هستند . اما به تدریج و همچنان که آرامش شما در موقعیت های اجتماعی بیشتر می شود، تمرین ها هم دشوارتر خواهند شد . هر چه بیشتر تمرین کنید، احتمال بهتر
شدن تان بیشتر خواهد شد
منبع :robabnaz.persianblog.
