نام گياه: گريندليا
نام رايج گريندليا شامل گونه‌هاي گريندليا روبوستا، گريندليا اسکواروزا، گريندليا ريجيدا و گريندليا اينتگريفوليا نيز است. همه اين گونه‌ها را مي‌توان به جاي گونه گريندليا کامپوروم به کار برد.
بخش‌هاي مورد استفاده: قسمت بالاي گياه (گل‌ها، جوانه، برگ‌هاي بالاتر)، صمغ
ويژگي‌ها: ضد تشنج، معطر، آرام‌بخش قلب، تسکين دهنده، عرق‌آور، ادرارآور، خلط‌آور، كاهش دهنده فشارخون، مسکن، نيروزا
كاربرد داخلي: آسم، برونشيت، زکام، سرماخوردگي، سرفه، آماس مثانه، آمفيزم، تب يونجه، سرخک، گرفتگي سينوس مجراها، سل، سياه‌سرفه
نحوه کاربرد داخلي: تنتور، شربت، قرص لوزي شکل
گياه گریندلیا به درمان آماس مثانه در اثر مخمرها کمک مي‌کند. وقتي در ارتفاعات بلند هستيد، اگر جوانه گريندليا را بمکيد، ظرفيت ريه‌هاي شما افزايش مي‌يابد. گياه گریندلیا مخاط چسبناک را به بيرون بدن مي‌آورد. همچنين باعث کاهش تشنج ناشي از آسم و برونشيت و آرامش ماهيچه‌هاي صاف مثل قلب مي‌گردد.
كاربرد موضعي: آرتروز، زخم بستر، سوختگي، اگزما، تب‌خال، زرد زخم، گزيدگي حشرات، فلج، پيچک سمي، بلوط سمي، روماتيسم، ورم مهبل، واريس
نحوه کاربرد موضعي: سابق بر اين از اين گياه براي حمام دادن افراد فلج و مبتلا و روماتيسم استفاده مي‌شد. روغن گياه گریندلیا به درمان پيچک و سماق سمي، اگزما، زرد زخم، واريس و زخم تب‌خال کمک مي‌کند. از روغن آن مي‌توان براي ماساژ هنگام ابتلا به آرتروز و زخم بستر استفاده کرد. گياه گریندلیا مرهمي براي گزيدگي حشرات و افزايش سرعت بهبود سوختگي‌ها است. براي درمان ورم مهبل، با اين گياه دوش بگيريد.
طبع: تند، تلخ، گرم، مرطوب.
ترکيبات شيميايي: ساپونين‌ها (گريندلين)، لاووگلوکوز، ديترپين (اسيد گريندليک)، روغن‌هاي اساسي، رزين، تانين‌ها، آلکالوئيدها.
نکات لازم هنگام مصرف: افرادي که قلبشان ضعيف است، نبايد از گياه گریندلیا استفاده کنند، چون ممكن است فشارخون را پايين بياورد. مصرف مقدار زيادي از گياه گریندلیا ممکن است کليه‌ها را تحريک کند، چون حاوي صمغ است. گريندليا قادر است از خاک مقدار زيادي سلنيوم جمع‌آوري کند. به همين دليل مصرف زياد اين گياه تحريک کننده است.
