نام گياه: گوئياکوم
گوئياکوم جزء گياهان بومي منطقه کارائيب و سواحل شمالي آمريکاي جنوبي به حساب مي‌آيد. چوب گياه گوئياکوم به عنوان بخور سوزانده مي‌شود.
متاسفانه، گياه گوئياکوم در اثر برداشت بيش از حد براي مقاصد طبي و. دارويي تقريباً در حال انقراض است. به همين خاطر لطفاً از خريد محصولات توليد شده از گياهان وحشي خودداري و تنها محصولات کشت شده را مصرف کنيد.
قسمت‌هاي مورد استفاده ی گوئیاکوم : صمغ، پوست، مغز چوب
ويژگي‌های گوئیاکوم : دگرگون‌ساز، ضد التهاب، ضد تشنج، عرق‌آور، ادرارآور، ضد يبوست، محرک.
كاربرد داخلي گوئیاکوم : آرتروز، زکام، نقرس، روماتيسم، سيفيليس
نحوه کاربرد داخلي گوئیاکوم: چاي، تنتور، کپسول.
اين گياه مسهلي ملايم است. گوئياکوم هم به صورت داخلي و هم به صورت خارجي براي بهبود گردش خون به کار مي‌رود.
كاربرد موضعي گوئیاکوم : آرتروز، تب‌خال، گلودرد، تورم، دندان‌درد
نحوه کاربرد موضعي گوئیاکوم : از روغن آن براي ماساژ مفاصلي که دچار آرتروز شده‌اند، قسمت‌هاي متورم و زخم‌هاي ناشي از تب‌خال استفاده مي‌شود. صمغ گياه گوئياکوم را به قوزه پنبه ماليده و روي دنداني که درد مي‌کند، قرار مي‌دند. قرص‌هاي لوزي شکل گياه گوئياکوم براي درمان گلودرد به کار مي‌روند.
كاربرد گوئیاکوم در آشپزي: صمغ گياه گوئياکوم براي نگه‌داري چربي‌ها استفاده مي‌شود.
طبع گوئیاکوم : تلخ و خنک
ترکيبات شيميايي گوئیاکوم : روغن اساسي، رزين (گوايياکونيک، گوايياسيک)، ليگنان‌ها (فروگوايياسيدين)، گوايياسين، ساپونين‌ها، وانيلين
نکات لازم هنگام مصرف گوئیاکوم : در موارد هر چند نادر، گوئياکوم ممکن است باعث اسهال، حالت تهوع و استفراغ شود.
