انرژی درمانی
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می نماید، اشیاء جاندار و بی جان را به هم مربوط می کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می یابد، برخلاف سایر پدیده ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
انرژی کیهانی
اگر ماده را به عنوان انرژی تراکم یافته تعریف کنیم، احتمالاً حوزه انرژی کیهانی از عنصری تشکیل شده است که در حد واسط قلمرو آشنای فعلی ماده و انرژی قرار دارد. برخی از دانشمندان از پدیده انرژی کیهانی با نام بیوپلاسما یاد می کنند.
ویژگی های انرژی کیهانی
انرژی کیهانی در تمام فضا نفوذ می نماید، اشیاء جاندار و بی جان را به هم مربوط می کند، از یک شیء به شیء دیگر جریان می یابد، برخلاف سایر پدیده ها با دور شدن از مبدأ، تراکم آن افزایش می یابد.
حوزه انرژی کیهانی همواره با نوعی آگاهی همراه است که مقدار آن بین دو قطب بسیار پیشرفته و بسیار بدوی در نوسان است.
حوزه انرژی انسان که با زندگی بشر ارتباطی تنگاتنگ دارد، تجلی حوزه انرژی کیهانی است. این حوزه را می توان به کالبدی نورانی تشبیه نمود که جسم فیزیکی را احاطه نموده، در آن نفوذ می نماید و تابش آن متأثر از خصوصیاتش بوده، غالباً هاله نامیده می شود.
دستگاه عکاسی کرلین می تواند از انرژی بیوپلاسمیک یا نیروی اثیری که اطراف انسان و سایر موجودات زنده را احاطه کرده است، عکسبرداری کند. این میدان های انرژی نامرئی، مانند هاله های نورانی است که در آثار نقاشی ملل مختلف در اطراف چهره پیامبران و رهبران مذهبی ترسیم شده است.
مراکز انرژی (چاکرا):
در حوزه انرژی (در بدن انسان) گرداب های مخروطی چرخانی به نام چاکرا وجود دارد که نوک مخروط آنها به جریان نیروی عمودی اصلی متصل است.
قسمت پهن این مخروط ها در حاشیه کالبدی قرار دارد که چاکرا در آن مستقر است.
معتقدند که هفت لایه هاله و هفت چاکرای حوزه انرژی با هم ارتباط دارند. در هاله هر سطح با یکی از چاکراها در ارتباط می باشد.
هر یک از گرداب های نامبرده با حوزه انرژی کیهانی، انرژی تبادل می کنند.
برای هر فرد ۷ چاکرای اصلی و ۲۱ چاکرای فرعی و حدود ۱۳۰ ـ ۹۰۰ ریزچاکرا قائل هستند.
دو چاکرای کوچک کف دست ها در درمان نقش بسیار مهمی دارند.
بیماری در دستگاه انرژی معلول عدم توازن در انرژی یا بروز مانعی در مسیر آن است. به عبارت دیگر فقدان جریان انرژی در دستگاه انرژی انسان، نهایتاً منجر به بیماری می گردد.
انرژی کیهانی و طب سوزنی:
بعضی از دانشمندان بر این عقیده اند که در همین انرژی اثیری محیط بر انسان با مسئله معالجات طب سوزنی رایج در چین، رابطه خاص وجود دارد. به این معنی که نیروهای حیاتی در درون جسم آدمی در مسیرهای خاصی در گردش هستند و با فروبردن سوزن های ظریف پلاتین در مسیر این نیروها است که می توان اشکالات و عدم تعادل بدن بیمار را کنترل و مرتفع نمود.
انرژی کیهانی و اهرام مصر:
قدمت استفاده از انرژی کیهانی احتمالاً به زمان فراعنه یا حتی قبل از آنها برمی گردد. امواج انرژی کیهانی به علت شکل خاص هرم و زوایای متناسب آن در کنج ها تمرکز یافته و تقویت می شوند و سپس انعکاس این دسته امواج در یک نقطه در وسط هرم یکدیگر را قطع می کنند و بیشترین مقدار انرژی در این کانون (در فاصله یک سوم فوقانی ارتفاع هرم) متمرکز می شود. قرار گرفتن بیمار در داخل کانون هرم و یا مصرف آبی که مدتی در داخل هرم مانده و به اصطلاح باردار شده است به درمان بیماری ها کمک می کند.
شایان توجه است که استفاده از این انرژی بر روی گیاهان (از طریق استفاده از آب انرژی دار)، اثرات مثبتی در رشد و نمو آنها دارد.
انرژی کیهانی و کوهستان:
مناطق مختلف کره زمین دارای تراکم انرژی متفاوتی می باشد. از آنجائی که ما به طور مداوم با محیط و افرادی که با آنها سروکار داریم، در حال تبادل انرژی هستیم، قرار گرفتن در محیط های پرانرژی باعث افزایش انرژی ما می شود. از جمله این مکان ها محیط های کوهستانی است که اگر این محیط کوهستانی پوشش درختان جنگلی داشته باشد، از میزان انرژی بیشتری برخوردار است. به خصوص در کنار آبشارها انرژی خاصی وجود دارد و شاید به همین دلیل باشد که مردم از قرار گرفتن در زیر آبشار لذت می برند.
اغلب معابدی که روی سیستم های انرژی کار می کنند، در کوهستان قرار دارند. مانند معابد کونگ فو.
مکان های مقدس مربوط به همه ادیان نیز از جمله مکان های پرانرژی و دارای انرژی مثبت هستند.
در سفری که چند سال پیش به کلیسای سنت استپانوس در جلفا داشتیم، اغلب افراد گروه حتی آنهائی که آشنائی زیادی با انرژی های کیهانی نداشتند در بازگشت از آنجا احساس شارژ شدن و سنگینی خاصی داشتند. من احساس می کردم که از فرط انرژی، لبریز شده ام.
قرار گرفتن در چنین محیط هائی باعث آرامش درونی و شادابی انسان ها می شود. اگر چاکراهای فرد برای جذب انرژی آماده شده باشد، تأثیر بیشتری خواهد داشت.
مکان هائی نیز وجود دارد که تراکم انرژی منفی در آنها بالاست و قرار گرفتن در آنها باعث تخلیه انرژی های مثبت، جذب انرژی های منفی و ایجاد کسالت روحی در افراد می شود. زمانی که فرد در چنین مکان هائی قرار می گیرد، احساس ناخوشایندی دارد و تمایل دارد که زودتر آن مکان را ترک نماید. مانند مکان هائی که در آنها عمال غیرانسانی و ناشایست انجام گرفته و آثار آن هنوز باقی مانده است و مردم در اصطلاح می گویند: این مکان سنگین است.
انرژی درمانی:
استفاده از انرژی کیهانی یا قراردادن بیماردر حوزه میدان انرژی، توسط درمانگر به منظور درمان یا شفادهی است.
انرژی درمانی از شاخه های Altemative Medicine (طب مکمل) می باشد.
راه های اصلی انتقال انرژی:
۱. روش مستقیم:
در جلسه درمانی توسط درمانگر انرژی به بیمار داده می شود که معمولاً از طریق کف دست ها و چشم ها انجام می شود. انتقال انرژی از دست ها با تماس به بدن بیمار و یا ارسال انرژی بدون تماس فیزیکی تا شعاع ۱۵ متری به راحتی امکان پذیر می باشد.
۲. درمان از راه دور:
در یک جلسه حضوری، چاکراهای بیمار توسط درمانگر آماده می شود. سپس در جلسات متعدد به صورت غیرحضوری، رأس ساعتی که با درمانگر هماهنگ شده است (در شب) فرد در حلقه انرژی نشسته و انرژی دریافت می نماید. از مزایای این روش اتلاف وقت کمتر می باشد و چندین بیمار به طور همزمان می توانند انرژی دریافت نمایند.
۳. آب دارو:
آب خاصیت ذخیره و انتقال انرژی را دارا می باشد. مقداری آب (حدود ۲۰ ـ ۳۰ سی سی) در یک قطره چکان پلاستیکی یا شیشه ای ریخته می شود و درمانگر با دست خود به آن انرژی می دهد. آب توسط انرژی باردار می شود. این آب دارو بایستی دور از نور و حرارت (در یخچال) نگهداری شود و از تماس آب با اشیاء فلزی خودداری نمود چون انرژی آن جذب فلز می شود. مصرف آن به صورت قطره ای و به روشی خاص می باشد. با هر بار مصرف آب دارو بیمار معادل حجم یک جلسه انرژی دریافت می نماید.
این آب دارو با روشی شبیه داروهای هامیوپاتی قابل تکثیر است.
استفاده از این روش باعث می شود تا تعداد جلسات مراجعه حضوری کمتر شده و بیمار حجم بیشتری انرژی به طور مستمر دریافت نماید.
۴. از طریق تلفن:
در مواردی که امکان دسترسی به درمانگر مقدور نباشد، می توان انرژی را از طریق آب دارو یا تلفن یا برنامه های زنده تلویزیونی انتقال داد. در حین ارتباط تلفنی، بیمار در حالت ریلکس قرار می گیرد و انرژی را از طریق گوشی تلفن دریافت می دارد.
موارد استفاده از انرژی درمانی:
۱. تسکین درد:
دردهای ناشی از صدمات فیزیکی و جراحی و سرطان ها، دردهای عضوی، عصبی و ران تنی، میگرن و سردرد، نورالژیا (درد عصب سه قلوی صورت)، پریودهای دردناک و…
در مورد تسکین درد باید توجه داشت که درد، بیماری نیست بلکه نشانه بیماری می باشد و زمانی اقدام به درمان و تسکین درد نمود که از نظر موارد پاتولوژیک (مانند وجود تومور) بیمار بررسی شده باشد.
۲. آرامش اعصاب:
کاهش فشارهای عصبی و عصبانیت، هیجانات، استرس، اضطراب، بی قراری، پرخاشگری، افسردگی، وسواس، بی خوابی، مانیا، درمان کمکی در دوران ترک اعتیاد و کاهش وابستگی روانی به موادمخدر.
۳. بیماری های داخلی ـ جراحی:
انرژی درمانی بر روی بیماری های داخلی و جراحی نیز تأثیر دارد ولی نمی توان تمام بیماری ها را با آن درمان نمود. در برخی موارد اگر به صورت درمان کمکی استفاده شود، مفید واقع خواهد شد (مانند سرطان و تومورها).
در درمان بیماری هائی که ریشه عصبی دارند (مانند سردردهای عصبی و بعضی از آسم ها) بسیار کمک کننده می باشد. همچنین در درمان چاقی و لاغری از طریق کاهش و یا افزایش اشتها مؤثر می باشد.
عوارض انرژی درمانی:
انرژی درمانی برای بیمار عارضه خاصی ندارد و عوارض آن متوجه شخص درمانگر می باشد.
درمانگر در معرض ابتلا به بیماری است که روی آن کار می کند و مبتلا به پیری زودرس می شود.
استفاده از انرژی کیهانی، فشار عصبی برای درمانگر به همراه دارد.
توضیحاتی چند در رابطه با تنظیم مراکز انرژی (چاکراها):
همه افراد در اثر هیجانات، استرس ها، شوک ها، حوادث، تصادفات، تمرکزها و مراقبه های ناصحیح دچار به هم ریختگی مراکز انرژی (چاکراها) می گردند. که به صورت های گوناگون خود را نشان می دهند. مثلاً:
۱. بیماری هائی که ریشه فیزیولوژیک ندارند. به معنای آنکه متخصصین مختلف نمی توانند تشخیص دهند که علت بیماری چیست؟ (دردهای بی ریشه).
۲. در حرکت هائی مثل (یوگا، چی کنگ، تای چی، ذن، هیپنوتیزم و…) چه در تمرینات معمولی و چه در مراقبه ها به خصوص حرکت هائی که به طور مستقیم با مراکز انرژی سروکار دارند، فرد احساس می کند، نمی تواند به نتیجه دلخواه برسد و در بعضی مواقع دچار هیجانات و یا افسردگی های کاذب می گردد.
۳. عدم پیشرفت در حرکت های متافیزیکی که هرکدام از آنها حداقل با یکی از مراکز انرژی سروکار دارند.
به طور کلی تنظیم مراکز انرژی (چاکراها) شما را در کلیه مسائل و امور مربوطه منظم می سازد.
توضیحاتی در رابطه با انرژی:
این انرژی در تمام افراد بشر به میزان کم وجود دارد. زمانی که عضوی از بدن ضربه می خورد و یا درد می گیرد، به طور ناخودآگاه فرد کف دست خود را روی محل درد می گذارد و حاضر به برداشتن دست خود نیست و اغلب دست چپ را روی محل درد گذاشته و دست راست را روی دست چپ می گذارد. درد مقداری کاهش می یابد. این کاهش درد به دلیل خارج شدن انرژی مذکور از کف دست هاست. انرژی کف دست چپ خاصیت تسکین درد بیشتری دارد.
این انرژی در برخی از افراد قابل پرورش می باشد. برای اینکه فردی بتواند درمانگر شود، باید توانائی متافیزیکی خاص آ ن را داشته باشد. در غیر این صورت فشار زیادی را باید متحمل شود و دچار یک سری مسائل و مشکلات خواهد شد و در معرض ابتلا به بیماری ها و مشکلات بیمارانی که روی آنها کار می کند، خواهد بود.
با انجام یک سری مراقبه ها و تمرینات مداوم، دومین چاکرا از پائین (موسوم به مرکز تان تین) در فرد باز و فعال می شود. انرژی کیهانی در این چاکرا ذخیره شده و در درمان استفاده می شود یا به صورت کانالی برای انتقال انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. زمان لازم برای این کار در حالت عادی بین ۵ ـ ۲۰ سال طول می کشد. توصیه می شود این کار حتماً توسط یک استاد انجام گیرد و تمرینات شخصی به هیچ عنوان توصیه نمی گردد. انجام این کار نیاز به تهذیب نفس نیز دارد. چون هرگونه سوءاستفاده از این انرژی براساس قانون کارما باعث صدمه مضاعف به خود فرد می شود.
(Karma = قانون عمل و عکس العمل: همیشه عملی را که از خود صادر می کنید، در جائی دریافت می نمائید).
منبع :آفتاب
