نیازها و انواع خواب
مقدار خواب مورد نیاز برای حفظ سلامتی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از بچه‌های تازه متولد 80 درصد اوقات خود را در خواب می‌گذارنند و برخی دیگر برای مدت زمان طولانی‌تری بیدار می‌مانند. به طور متوسط، این زمان حدوداً نصف نصف است. تا سن سه تا پنج ماهگی، بچه‌ها به خواب کمتری نیاز دارند و نیاز به خواب در طول زندگی دائماً کاهش پیدا می‌کند. فردی که در میانسالی به هشت ساعت خواب نیاز دارد، احتمالاً زمانی که پیر می‌شود فقط به هفت ساعت خواب نیاز داشته باشد.
در عین حال، مقدار خواب حرکت سریع چشم (REM) که در طول آن خواب دیدن رخ می‌دهد، نیز کاهش پیدا می‌کند. در نوزادان، خواب REM بیش از نیمی از تمامی خواب را تشکیل می‌دهد- اگرچه شواهد نشان می‌دهد که نوزادان ضرورتاً در طول خواب REM خواب نمی‌بینند. در یک فرد بالغ، خواب REM فقط حدود یک سوم تمامی خواب را تشکیل می‌دهد. پایین‌ترین نسبت خواب REM به خواب غیر REM حدود 14 تا 18 سال است.
طول خواب
طول خواب نیز با افزایش سن تغییر می‌کند. نوزادان تازه متولد شده از دوره‌های یک ساعته‌ی متناوب بین خواب و بیداری بهره می‌برند. در یک سالگی، زمان‌های خواب کمتر و طولانی‌تر می‌شود. به جای یک چرخه‌ی 60 دقیقه‌ای، این الگو به 90 دقیقه خواب که به دنبال آن 90 دقیقه بیداری همراه است، تغییر می‌کند. به تدریج، دوره‌های بیداری در این چرخه‌ی 90 دقیقه‌ای با خواب سبک جایگزین می‌شود به طوریکه بچه در طول شب می‌خوابد و چرت‌های روزانه‌ی کمتری می‌زند. تا سن 10 سالگی، بیشتر افراد بین 9 تا 12 ساعت خواب هر شب نیاز دارند. متوسط میزان خواب برای بیشتر بزرگسالان بین هفت تا هشت و نیم ساعت است.
برخی از بزرگسالان به حداقل 6 ساعت خواب و برخی دیگر به 9 ساعت خواب نیاز دارند. در کل، الگوی کاهش نیازهای خواب تا پیری ادامه پیدا می‌کند. در آن زمان، یک الگوی قطع‌کننده‌تر همچون خواب نوزادان ممکن است دوباره ظاهر شود.
آمارهای خواب و رویا
به طور متوسط در یک زندگی، یک شخص حدود 20 سال را در خواب می‌گذراند و حداقل 300000 خواب می‌بیند.
طول مدت خواب
طول مدت خواب و تناوب دوره‌های خواب برای سنین گوناگون در نواحی سایه‌دار زیر نشان داده شده است.
انحراف از حقیقت در خواب
جهان خواب و رویاهای ما با قوانین حاکم بر جهان فیزیکی محدود نمی‌شود. چیزهایی که در زندگی روزمره غیرممکن هستند، در خواب‌ها رخ می‌دهند و در هر صورت، برای فرد رویابین عجیب نیستند. اثرات حس طبیعی را می‌توان منحرف و به شیوه‌های شگفت‌انگیزی در کنار هم قرار داد.
زمان: در خواب‌ها، زمان هیچ اهمیتی ندارد. حوادثی که در دهه‌ها اتفاق افتاده‌اند را می‌توان در لحظه‌ی مشابهی در کنار هم قرار داد، چهره‌های تاریخی می‌توانند با اعضای خانواده‌ی فرد ترکیب شوند یا فرد رویابین ممکن است به زمان آینده یا گذشته برود.
فضا: همچون زمان، فضا نیز در خواب‌ها اهمیتی ندارد. جهان خواب سیال است و از هیچ قانونی به جز قانون خود اطاعت نمی‌کند. مکان‌های مشخصی، همچون اداره یا خانه، می‌تواند در جاهای بسیار دور ظاهر یا تحریف شود. خانه‌ی شما ممکن است، برای مثال، اتاق‌های اضافی داشته یا بسیار بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از زندگی حقیقی باشد.
ایهام: زنی که عروس شدن خود را در خواب می‌بیند ممکن است در لباس سفیدی ظاهر شود که دارای یک دنباله است. ظاهر شدن ناگهانی در خواب یک قطار برقی ظاهراً به لحاظ فیزیکی غیرممکن است. با این حال، ارتباط شفاهی در آنجاست. نمونه‌ی دیگر می‌تواند خوابی با یک صحنه در راهروی کلیسا باشد زمانی که فرد رویابین یک جزیره را می‌بیند. این خواب از دو معنی «جزیره» و «راهرو» استفاده می‌کند. این ایهام در خواب می‌تواند همچنین از القاب یا نام سگ‌ها در درون یک خانواده گرفته شود.
احساس: بسیاری از خواب‌ها دراماتیک (شورانگیز) هستند و با احساسات قوی همراه می‌شوند. حوادثی که در آن‌ها رخ می‌دهد و احساساتی که آن‌ها به وجود می‌آورند می‌تواند اغراق‌شده به نظر برسد. این خواب‌ها ممکن است فاقد هر حس درست یا غلط بودنی باشند. بعضی‌وقت‌ها، صحنه‌هایی در آن‌ها وجود دارد که اگر در زندگی حقیقی رخ می‌دادند، ترسناک یا کاملاً غیراخلاقی قضاوت می‌شدند.
محتوی: صحنه‌ها، اشیاء و افراد آشنا غالباً نمادهایی هستند که از طریق آن‌ها ذهن به خواب رفته با ذهن بیدار ارتباط برقرار می‌کند. وقتی خواب‌ها ظاهراً گذشته را تکرار می‌کنند، حوادث یا شاید حس و حال آن‌ها هیچگاه دقیقاً مشابه رویداد اصلی نباشد.
تحریف تصویری
خواب‌ها با مرزهای جهان مادی محدود نمی‌شوند. یک قوری، برای مثال، می‌تواند با دگردیسی تبدیل به یک عقرب شود.
مرسی جالب بود