زير پای مبارک گورو
داداجی. پی. واسوانی چنين نقل می‌کند: «افتخار آن را داشتم که همراه سادهو واسوانی به شهر مقدس بنارس بروم. سادهو واسوانی شنيده بود که پانديت مادان موهان مالاويا ، مؤسس دانشگاه هندوی بنارس، بيمار است؛ لذا با هم به ملاقات او رفتيم.
مالاويا از ديدن سادهو واسواني بسيار خوشحال شد و گفت: «از اينكه به ديدن من آمديد، واقعاً بر من منت گذاشتيد. احساس مي‌كنم كه لحظات آخر عمرم را سپري مي‌كنم. از شما مي‌خواهم كه حداقل سالي يك بار از دانشگاهي كه با هزار آمال و آرزو تأسيس كردم، ديدن كنيد تا استادان و دانشجويان از شما الگو بگيرند و از نصايحتان بهره‌مند شوند».
قبل از اينكه عازم اين سفر شوم، تمامي دوستان و بستگانم از من خواسته بودند كه هريك از آنها را يك به يك ياد كنم و به نيت آنها در آبهاي مقدس رودخانه گنگ خود را شستشو دهم.
خانه‌اي كه در آن اقامت داشتيم، نزديك به رودخانه گنگ بود و من درصدد فرصتي بودم تا آرزوي خود و دوستانم را برآورده كنم؛ اما هربار كه مي‌خواستم از خانه خارج شوم، سادهو واسواني وظيفه‌اي به من محول مي‌كرد. سرانجام، روز آخر مسافرت ما نيز فرا رسيد و همه مشغول بسته‌بندي چمدانها بودند. با خود فكر كردم كه اين آخرين فرصت است و حالا بايد به رودخانه بروم. همين كه خواستم خانه را ترك كنم، سادهو واسواني مرا صدا كرد و گفت: «يك نامه فوري دارم، مي‌توني الان آن را برايم بنويسي؟»
در آن لحظه اين حقيقت فراموش نشدني را به ياد آوردم كه رودخانه مقدس گنگ زير پاي مبارك گورو است. پاي استاد يك زيارتگاه واقعي است و در راه خدمت به او مي‌توان به سعادت دست يافت.
منبع " کتاب غذای روح 2 با ترجمه دکتر آرام "
انتشارات تجسم خلاق
www.aram24.ir
