گیاه آویشن(چشم درد،عفونت قارچی،کج خلقی)

نام گياه: آويشن

نام‌هاي ديگر: آويشن باغي، آويشن وحشي

 نام علمي آويشن، يعني تيموس، احتمالاً از کلمه يوناني تيمون (Thymon)، به معني «شجاعت»، گرفته شده است، چون زماني سربازان رومي با اين گياه حمام مي‌کردند تا شجاعتشان زياد شود. اين گياه همچنين به افراد کمک مي‌کند با جرأت بيشتري حرف بزنند. شايد هم نام تيموس از کلمه يوناني تيمون، به معني «دود دادن»، گرفته شده باشد، چون از آن به عنوان بخور استفاده شده است.

 

نام گونه سرپيلوم، که نوعي آويشن وحشي است، حتمالاً به خاطر ظاهر خزنده و مار مانند اين گياه و همچنين به کاربرد اين گياه در دوران باستان براي درمان نيش مار و گاز گرفتگي موجودات سمي دريايي اشاره دارد. در روم باستان براي دفع عقرب اين گياه را مي‌سوزاندند.

هنوز هم براي موميايي کردن از آويشن استفاده مي‌كنند. روغن آن در طول جنگ جهاني اول براي درمان عفونت و تسکين درد به کار مي‌رفت. مي‌گويند در شب عيد نيمه تابستان، پري‌ها روي زميني که آويشن در آن روييده است، مي‌رقصند.

انرژي اين گياه نسبتاً تلخ است.

نام رايج تيم شامل گونه تيموس سرپيلوم (اويشن وحشي) است که بعضي مواقع به جاي تيموس ولگاريس به کار مي‌رود.

 

بخش‌هاي مورد استفاده گیاه آویشن: بخشي از گياه که روي زمين مي‌رويد.

ويژگي‌های گیاه آویشن : ضد باکتري، کرم کش، ضد قارچ، ضدعفوني کننده، ضد تشنج، ضد سرفه، معطر، منقبض كننده، ضد نفخ، عرق‌آور، ادرارآور، محرك قاعدگي، خلط‌آور، محرک سيستم ايمني، جواني‌بخش، التهاب‌آور، مسکن، محرک، تقويت ‌كننده، ضد کرم، شفا دهنده زخم

كاربرد داخلي گیاه آویشن : اعتياد به الکل، بي‌اشتهايي، آسم، برونشيت، زکام، سرماخوردگي، قولنج، سرفه، افسردگي، اسهال، قاعدگي دردناك، اختلال گوارش، نفخ شکم، آنفلوآنزا، التهاب معده، حالت خماري، تب يونجه، سردرد، تب‌خال، هيستري، سوء هاضمه، التهاب حنجره، برسام، شينگلز، ورم سينوس‌ها، گلودرد، معده‌درد، کزاز، سل، سياه‌سرفه، کرم

نحوه کاربرد داخلي گیاه آویشن : چاي، تنتور، کپسول

مقدار کم گیاه آویشن تسکين دهنده و مقدار زيادتر آن محرک است. از اين گياه براي مبارزه با کرم قلاب دار (نوعي کرم روده)، و کرمک استفاده مي‌شود. آويشن ريه‌ها را گرم و تحريک مي‌كند، مخاط را دفع نموده و باعث رفع گرفتگي مجراها مي‌شود.

گیاه آویشن همچنين براي پيش‌گيري از عفونت‌هاي باکتري، قارچي و ويروسي مفيد است. هم تيمول و هم کارواکرول روي ماهيچه‌هاي صاف معده و روده اثري آرام‌بخش دارند.

 

كاربرد موضعي گیاه آویشن : جوش صورت و پوست، آرتروز، آسم، آسيب پاي ورزشکاران، لکه، برونشيت، کبودي، سوختگي، کانديدا، سرماخوردگي، کج خلقي، شوره سر، پوسيدگي دندان، افسردگي، چشم درد، آنفلوآنزا، عفونت قارچي، بوي بد دهان، گزيدگي حشرات، التهاب حنجره، شپش، ورم پستان، زخم دهان، درد عضلات، انگل، جرم دندان، روماتيسم، کرم گرد، جرب، سياتيک، گلودرد، برفک، ورم لوزه‌ها، زگيل، جراحت

 

نحوه کاربرد موضعي گیاه آویشن : براي درمان پوسيدگي دندان، التهاب حنجره، زخم دهان، جرم دندان، گلودرد، برفک، لوزه و تنفس نامناسب از اين گياه استفاده مي‌شود. كمپرس آويشن براي درمان گرفتگي ريه، مثلاً آسم، برونشيت، سرماخوردگي و آنفلوآنزا، به کار مي‌رود. همچنين مرهم جراحت‌ها، ورم پستان، گزيدگي حشرات و گازگرفتگي است. براي درمان عفونت‌هاي قارچي، مثل ترک بين انگشتان پا و کرم گرد، بدنتان را با گیاه آویشن بشوييد. همچنين مي‌توانيد براي مبارزه با انگل‌هايي مثل خرچنگ، شپش و جرب از آن استفاده کنيد. دوش گرفتن با گیاه آویشن براي درمان بيماري کانديدا مفيد است. کمپرس آويشن را روي كبودي مي‌گذارند.

در صورت چشم‌درد چشم‌هايتان را با آن بشوييد. در صورت شوره سر نيز سرتان را با آن شستشو دهيد. مرهم مسکن اين گياه را بر روي جوش پوست و صورت، لکه‌هاي پوست، سوختگي‌ و جراحت‌ قرار دهيد. حمام کردن با گیاه آویشن باعث بهبود درد عضلات، آرتروز و سرماخوردگي مي‌شود. روغن اساسي آن نيز به صابون و داروهاي ضد افسردگي بو کردني اضافه مي‌شود. براي درمان درد عضلات، روماتيسم و سياتيک گیاه آویشن را به روغن ماساژ اضافه مي‌كنند و همچنين مستقيماً به زگيل مي‌مالند. در قرون وسطي گیاه آویشن را روي زمين مي‌پاشيدند تا از سرايت بيماري و عفونت جلوگيري کند.

كاربرد  گیاه آویشن در آشپزي: آويشن همراه با سوپ، طاس کباب، سبزيجات، جوجه، مربا، سالاد ميوه، مواد تزييني غذا، باميه و ليکور بنديکتين استفاده مي‌شود. همچنين به هضم غذاهاي پرچرب کمک مي‌کند. براي نگه‌داري گوشت نيز استفاده مي‌شود. شهد آويشن بسيار لذيذ است و زماني که زنبورها گرده گل گیاه آویشن را جمع مي‌کنند، ساخته مي‌شود.

طبع گیاه آویشن : تند، تلخ، گرم، خشک

ترکيبات شيميايي گیاه آویشن : روغن اساسي (بورنئول، کارواکرول، سيمول، لينالول، تيمول)، ترکيبات تلخ، تانين‌ها، فلاونوئيدها (آپيگنين، لوتئولين)، ساپونين‌ها، اسيدهاي تريترپنيک

نکات لازم هنگام مصرف گیاه آویشن : در طول حاملگي از مصرف دارويي گیاه آویشن پرهيز کنيد. گیاه آویشن  نيز مانند اکثر روغن‌هاي اساسي بايد قبل از ماليدن به پوست رقيق شود.