نام گياه: چغندر
چغندر جزء گياهان بومي منطقه مديترانه به حساب مي‌آيد، ولي امروزه در سراسر جهان پرورش داده مي‌شود. نام علمي اين گياه، يعني بتا، از يكي از حروف الفباي يوناني به همين نام گرفته شده است، چون ريشه پيازدار اين گياه شبيه حرف بتا است.
ولگاريس به معني رايج است. کلمه بيت، به معني چغندر، از کلمه فرانسوي بته (Bete) به معني «چهارپا» گرفته شده است. چون آشپزهاي دوران باستان هنگام خرد کردن چغندر به ياد حيواناتي مي‌افتادند که خون از بدنشان سرازير مي‌شده است.
مي‌گويند آفروديت (الهه عشق و زيبايي) چغندر خورده است و همين مسئله باعث حفظ زيبايي او شده است. مردم اعتقاد دارند اگر زن و مردي از يک چغندر تناول کنند، جادو و عاشق يک‌ديگر مي‌شوند. در آفريقا چغندر به عنوان پادزهرِ مسموميت ناشي از سيانور به کار مي‌رود.
بخش‌هاي مورد استفاده: ريشه
ويژگي‌ها: ضد تومور، نرم کننده، مغذي، جواني‌بخش
كاربرد داخلي: جوش صورت و پوست، کم خوني، سرطان، يبوست، دايورتيکوليتيس، قاعدگي دردناك، هپاتيت، پايين بودن قند خون، سرطان خون، کمردرد، گردش خون ضعيف، روماتيسم، مسموميت خوني
نحوه کاربرد داخلي: کپسول
چغندر قند خون‌ساز است و ميزان PH موجود در بدن را به حد طبيعي مي‌رساند.
کابرد موضعي: اين گياه با ماست مخلوط مي‌شود و به صورت ماسک روي صورت قرار مي‌گيرد.
كاربرد در آشپزي: شربت، سوپ، ترشي، سالاد، نان. برش، نوعي سوپ روسي است که با چغندر درست مي‌شود و حاوي مقدار زيادي آهن است.
طبع: خنثي و شيرين
ترکيبات شيميايي: ساپونيزيد، فيتوسترول، بتائين، لئوسين، تيروزين، بتاسيانين، بتا کاروتين، منگنز، پتاسيم، آهن
نکات لازم هنگام مصرف: ممکن است باعث قرمز يا صورتي رنگ شدن ادرار و مدفوع شود. البته اين موضوع خطرناک و مضر نيست. برگ‌هاي سبز چغندر حاوي مقدار زيادي اسيد اکساليک هستند و استفاده از آن‌ها براي اشخاص مبتلا به سنگ کليه يا آرتروز توصيه نمي‌شود.
