روانکاوی و ذن بودیسم
“ذن بودیزم، طریقت و نظرگاهی است از زندگی، كه به هیچیك از گروههای رسمی و صوری اندیشهی مدرن غربی تعلق ندارد. این مكتب، فلسفه، مذهب یا روانشناسی نیست بلكه نمونهای است كه در هند و چین به عنوان “طریق رهاسازی” شناخته شده است و از این لحاظ شبیه تائوئیسم، ودانتا و یوگا است. ذن، از لحاظ تاریخی به منزلهی سرانجام و نقطهی كمال سنتهای دور و دراز فرهنگ هندی و چینی شناخته شده و در طول دوازده قرن ریشهی عمیقی در فرهنگها پیدا كرده است.
مزیت ذن در متوجه بودن آن در راستای معین است ،به طور مثال، در سایر مكاتب بودائی، بیداری یا “بادهی” به نظر، فوق بشری میآید و فقط پس از گذراندن زندگیای بردبارانه و پركوشش به دست میآید ولی در ذن، همیشه این احساس وجود دارد كه بیداری چیزی كاملا طبیعی است و ممكن است در هر لحظه اتفاق بیافتد. بالاترین راهی كه ذن در اختیار انسان قرار میدهد این است كه ذهن انسان را وارونه كند و آنچه كه به نظر دشوارترین مشكلات بشری میآید، حل كند، به طوری كه آن مشكل به صورت پرسشی پوچ و بیمعنی درآید. در طول بیست سال گذشته میزان دلبستگی به ذن بودیسم به نحو فوقالعادهای افزایش یافته به طوری كه به نظر میرسد ذن، در دنیای معنوی غرب نیروی قابل ملاحظهای شده باشد به همین خاطر نگارنده موضوع كتاب را به “ذن” اختصاص داده است. كتاب حاضر به دو بخش تقسیم شده است. بخش اول مشتمل بر دورنما و تاریخچه و یا سوابق ذن است و بخش دوم مربوط به اصول و رویهی ذن كه در آنها موضوعاتی چون: فلسفهی تائو، سرچشمههای بودیسم، پیدایش و تكامل ذهن، و ذن در هنر بررسی شده است.”