نام گياه: مر
نام‌هاي ديگر: مو يائو (نام چيني)، بولا (نام سانسکريت)، درخت صمغ مر، بالسامودندرون
کلمه مر از کلمه عبري و عربي مر، به معني «تلخ»، گرفته شده است. نام کاميفورا از کلمه يوناني کامي (Kommi)، به معني «صمغ»، و فوروس (Phoros)، به معني «حامل»، گرفته شده است.
گياه مر جزء گياهان بومي شمال شرق آفريقا به حساب مي‌آيد. مر در دوران باستان کالاي تجاري مهمي به حساب مي‌آمد و زماني براي موميايي کردن اجساد مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
نام رايج مر همچنين شامل گونه کاميفورا ابيسينيکا و کاميفورا مالمول است. اين گونه‌ها بعضي مواقع به جاي کاميفورا ميرها به کار مي‌روند.
بخش‌هاي مورد استفاده گیاه مر : صمغ
ويژگي‌های گیاه مر : دگرگون‌ساز، مسكن، ضد باکتري، ضد التهاب، ضد قارچ، ضدعفوني کننده، ضد تشنج، معطر، منقبض كننده، ضد نفخ، ضد گرفتگي، عرق‌آور، ادرارآور، محرك قاعدگي، خلط‌آور، جواني‌بخش، محرک، تقويت كننده معده، شفا دهنده زخم
كاربرد داخلي گیاه مر : فقدان قاعدگي، آرتروز، آسم، جوش، برونشيت، کانديدا، زکام، سرفه، پوسيدگي دندان، اسهال خوني، قاعدگي دردناك، کلسترول بالا، زردزخم، التهاب حنجره، التهاب حلق، آرتروز روماتيسمي، ورم سينوس‌ها، گلودرد، بيماري‌هاي ناشي از باکتري استافيلوکوکوس، ورم لوزه‌ها، تومور رحم، عفونت ناشي از مخمرها
نحوه کاربرد داخلي گیاه مر : تنتور، کپسول
مر به عنوان يک گياه ضد عفونت به افزايش قدرت حرکت گلبول‌هاي سفيد خون کمک کرده و فعاليت غشاء مخاط را به حالت عادي برمي‌گرداند. همچنين دانه دانه سازي بافت را تقويت کرده و باعث از بين رفتن خون‌مردگي و جريان يافتن خون در مناطق خون‌مرده مي‌گردد. گياه مر باعث ترشح مخاط و تسهيل تخليه مواد زايد از بدن مي‌شود.
كاربرد موضعي گیاه مر : جوش صورت و پوست، جوش، کبودي، کرم خوردگي، ورم لثه، بوي بد دهان، زرد زخم، دفع کننده حشرات، زخم دهان، درد، پيوره، عفونت دستگاه تنفسي، گلودرد، بيماري‌هاي ناشي از باکتري استافيلوکوکوس، برفک، ورم لوزه‌ها، دندان‌درد، جراحت
نحوه کاربرد موضعي گیاه مر : گياه مرهم جوش پوست و صورت، جراحت‌هاي عفوني، جوش، زردزخم، عفونت‌هاي ناشي از باکتري استاف، جراحت و دردهاي ناشي از فشار وارد شده از سوي اندام‌هاي پروستات است. براي درمان عفونت‌هاي دستگاه تنفس نيز قفسه سينه خود را با گياه مر مالش دهيد. براي درمان عفونت، دندان‌درد، ورم لثه، پيوره و کرم خوردگي دندان مي‌توان از گياه مر به صورت پودر دندان استفاده نمود.
در صورت بدبو بودن دهان، ورم لوزه، زخم دهان و برفک دهانتان را با آن بشوييد. براي برطرف کردن کبودي و درد، روغن گياه مر را به محل بماليد. بخور گياه مر باعث تصفيه ارتعاشات بد، دفع پشه و جلوگيري از شيوع عفونت مي‌شود. همچنين در تهيه عطر و بخور كاربرد دارد.
كاربرد گیاه مر در آشپزي: مر در دوران باستان براي نگه‌داري شراب مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
طبع گیاه مر : تلخ، تند، داغ، خشک
ترکيبات شيميايي گیاه مر : صمغ، رزين، روغن اساسي (ليمونين، اوگنول، فورانوسسکيترپين‌ها، پينين)
نکات لازم هنگام مصرف گیاه مر : اگر مي‌خواهيد از گياه مر به صورت داخلي استفاده کنيد، فقط مقدار کمي از آن را صرفاً در مدت زمان کوتاه مصرف کنيد، چون دفع ماده صمغي گياه مر براي بدن دشوار است. در طول حاملگي از اين گياه پرهيز کنيد، چون مر باعث تحريک رحم مي‌شود. مصرف زياد گياه مر ممكن است ضربان قلب را افزايش دهد.
