نام گياه: ريشي
نام‌هاي ديگر گیاه ریشی : لينگ ژي، قارچ خوش شانس
در آيين تائويسم مي‌گويند ريشي پذيرش معنوي را بالا مي‌برد. راهب‌ها از آن براي آرام کردن روح و ذهن استفاده مي‌کردند. اين گياه همچنين نماد جنس مؤنث است.
نام رايج ريشي شامل گونه گانودرما جاپونيکوم است که بعضي مواقع به جاي جانودرما لوسيدوم به کار مي‌رود.
بخش‌هاي مورد استفاده گیاه ریشی : تنه ميوه‌دار گياه.
ويژگي‌های گیاه ریشی : آداپتوژن، ضد باکتري، ضد التهاب، ضد تومور، ضد سرفه، تقويت كننده قلب، محرک سيستم ايمني، جواني‌بخش
كاربرد داخلي گیاه ریشی : ايدز، اضطراب، آسم، برونشيت، سرطان، ديابت، بواسير، هپاتيت، کلسترول بالا، آرتروز روماتيسمي، سکته، واريس
نحوه کاربرد داخلي گیاه ریشی : چاي، تنتور، کپسول
گياه ريشي به طبيعي شدن سطح فشارخون و قند خون کمک کرده، سطح کلسترول سروم (مايع خون) را پايين مي‌آورد و از آزاد شدن هيستامين و تجمع پلاکت‌ها در خون جلوگيري مي‌کند. ريشي، محرک دستگاه ايمني است و باعث فعال شدن فرآيند سلول خواري ماکروفاژ‌ها و ظرفيت اينترفرون مي‌گردد. گياه ريشي در پيش‌گيري از بيماري و همچنين بهبود آن مؤثر است.
ترکيبات شيميايي گیاه ریشی : ليپيدها، خاکستر، پروتئين، پلي‌ساکاريدها
