نام گياه: کلم راسو
نام‌هاي ديگر: کلم مرداب، کولارد، علف موش خرما، کلم راسوي غربي
گل گياه کلم راسو بوي بد سير و راسو مانند از خود منتشر مي‌کند. نام رايج کلم راسو شامل گونه‌هاي ليسيکيتون آمريکانوس و ليسيکيتون کامتاسکاتسنسيس (که هر دوي آن‌ها کلم راسوي غربي ناميده مي‌شوند) است که بعضي مواقع به جاي سيمپلوکارپوس فوتيدوس به کار مي‌روند.
بخش‌هاي مورد استفاده گیاه کلم راسو: ريشه خشک شده، ريزوم
ويژگي‌های گیاه کلم راسو: آرام کننده، ضد تشنج، عرق‌آور، ادرارآور، استفراغ‌آور، خلط‌آور، تقويت كننده ريه، مخدر، آرام‌بخش پي، مسکن
كاربرد داخلي گیاه کلم راسو: آسم، برونشيت، زکام، تشنج، سرفه، غش، تب، تب يونجه، سردرد، هيستري، گرفتگي عضلات، ورم ريوي، روماتيسم، سل، سرگيجه، سياه‌سرفه
نحوه کاربرد داخلي گیاه کلم راسو: چاي، تنتور، کپسول
کلم راسو رسماً جزء گياهان دارويي ايالات متحده قرار داشت و از آن براي درمان بسياري از مشکلات تنفسي استفاده مي‌شد. اين گياه باعث آرام شدن لوله‌هاي هوايي بدن شده و دارويي مسکن و ملايم است.
كاربرد موضعي گیاه کلم راسو: خون‌ريزي، کرم گرد، نيش مار، تراشه‌هاي فرو رفته در زخم، جراحت
نحوه کاربرد موضعي گیاه کلم راسو : ريشه‌هاي گياه کلم راسو خشک و سپس پودر مي‌شوند. از اين پودر براي بند آوردن خون جراحت‌ها و درمان کرم گرد استفاده مي‌شود. اين گياه براي نيش مار، بيرون آمدن تراشه‌هاي درون زخم و جراحت مرهم خوبي است. در گذشته پرز ريشه اين گياه را جوشانده و به پوست مي‌ماليدند تا خون‌ريزي بند بيايد.
اگر برگ‌هاي گياه کلم راسو تا شوند، مثل کيسه عمل مي‌کنند و باعث مي‌شوند دانه‌هاي گياه تازه‌تر بمانند. ريشه‌هاي خشک شده اين گياه را به مواد درون سيگار مي‌افزايند.
كاربرد گیاه کلم راسو در آشپزي: ريزوم‌هاي گياه کلم راسو را مي‌توان خشک، سوخاري و پودر کرد و به غذاهاي پخته شده با آتش اضافه نمود.
طبع گیاه کلم راسو: تند و داغ
ترکيبات شيميايي گیاه کلم راسو: روغن‌هاي اساسي، لعاب، 5- هيدروکسيتريپتامين، بلورهاي اکسالات کلسيم که در برگ‌هاي اين گياه يافت مي‌شود.
نکات لازم هنگام مصرف گیاه کلم راسو : مصرف مقدار زيادي از اين گياه ممکن است باعث حالت تهوع و اسهال شود. اگر گياه کلم راسو تازه و خشک نشده باشد، تند است و ممکن است باعث تحريک داخلي و خارجي شود. گياه کلم راسو را فقط به صورت خشک مصرف کنيد. بهتر است مصرف آن با نظارت و راهنمايي متخصص صورت گيرد.
