چـرا از رنگ ها می ترسم!/فوبیای رنگ چیست؟

چـرا از رنگ ها می ترسم!/فوبیای رنگ چیست؟>

فوبیای رنگ چیست؟

فوبیا، یک ترس طبیعی نیست. به همین دلیل، نشانه های آن نیز با ترس معمولی تفاوت دارد. فوبیا هراس شدیدی است که به فرد درباره یک خطر معلوم، بیرونی و غیر مبهم هشدار می دهد. این هشدار با نشانه های فیزیولوژیکی همراه است.

واکنش فردی که دچار فوبیا است هنگام مواجهه با موقعیتی که از آن هراس دارد آنقدر شدید است که اطرافیان به راحتی متوجه می شوند رفتار فرد غیر طبیعی است. وراثت، ژنتیک و شیمی مغز همراه با تجارب گذشته نقش مهمی در ایجاد ترس یا فوبیا دارد. در مورد رنگ نیز تجربه تلخی از گذشته می تواند این نوع ترس را ایجاد کند.

انواع فوبیای رنگ کدام است؟

فوبیاهای خاصی برای برخی رنگ های خاص وجود دارد. ترس از رنگ سفید leukophobia نامیده می شود، در حالی که ترس از رنگ سیاه melanophobia گفته می شود. به همین ترتیب ترس از بنفش porphyrophobia، ترس از زرد xanthophobia، ترس از قرمز erythrophobia و ترس از سبز chlorophobiaنامیده می شود.

چه چیزی باعث ترس از رنگ می شود

مانند همه ترس ها و هراس ها این نوع فوبیا هم به عنوان یک مکانیسم حفاظتی توسط ناخودآگاه عمل می کند. ممکن است در گذشته فرد ارتباطی با رنگ خاصی مانند زرد و عواطفی که با آن تجربه کرده، داشته باشد. تا زمانی که این افکار منفی وجود دارد ناخودآگاه فرد این طور فکر می کند که این رنگ خطرناک است و برای آن که بداند چطور خود را حفظ کند نباید با این رنگ مواجه شود. به این ترتیب ترس از رنگ متولد می شود. ترس واقعی خود را به روش های متعدد نشان می دهد، برخی افراد مدام آن را تجربه می کنند و برخی دیگر تنها در پاسخ به محرک های مستقیم واکنش نشان می دهند.

علت چیست؟

مانند همه انواع ترس فردی که فوبیای رنگ دارد در طول زندگی اش تجربه ای ناخوشایند داشته است. ترس از رنگ به دلایل گوناگونی اتفاق می افتد، حتی ممکن است فقط از اسم رنگ استفاده شود تا فرد دچار فوبیا شود. برای برخی ارتباط ذهنی بین رنگ و احساسی خاص می تواند آنها را از آن رنگ بیزار کند. شاید فرد به طور ساده از رنگ خاصی مانند زرد خوشش نیاید اما در طول زمان این دوست نداشتن ممکن است تبدیل به یک واکنش هراس گونه شود. شاید هم در زمان کودکی بازخوردهای منفی نسبت به یک رنگ داشته است. علت هرچه که باشد می تواند در فرد ایجاد اضطراب و آشفتگی عاطفی کند، به طوری که کارکرد روزانه اش را مختل کند.

این نوع از فوبیا قابل درمان است

درمان برای فوبیای رنگ شامل مشاوره روان درمانی و هیپنوتراپی است. درمان ترس از رنگ تا حدود زیادی به آگاهی از علت ایجاد چنین ترسی وابسته است. اگر ترس مربوط به یک مورد پزشکی مانند کوررنگی یا حساسیت به نور باشد، مراقبت های پزشکی و آموزش باید با روان درمانی همراه باشد. روش دیگری که برای درمان می توان استفاده کرد رنگ درمانی است که هم می تواند به طور مستقل استفاده شود و هم در کنار سایر روش های درمانی. برخی از درمانگران از واقعیت مجازی برای درمان استفاده می کنند تا بیماران کارهایی که از آنها می ترسند انجام دهند.دیگر روش هایی که می تواند مورد استفاده قرار گیرد رفتار درمانی شناختی است که برای حساسیت زدایی از بیمار به کار می رود و الگوی فکری او را تغییر می دهد. این روش ها اغلب بسیار موفق هستند اما درمان های ضد اضطراب هم می تواند در برخی موارد کمک کند. فرآیند درمان شامل مراحل خاص به دست آوردن اعتماد به نفس، آرامش و شادی و روش های غلبه بر خشم، غم، ترس، درد، احساس گناه و اضطراب می شود.

علائم چیست؟

واکنش در ترس از رنگ می تواند روانی، احساسی یا فیزیکی باشد. اضطراب و ترس می تواند از یک دلهره ساده و خفیف تا یک حمله کامل ترس وجود داشته باشد. افراد مبتلا به این نوع ترس اغلب از سردرد، تهوع و سرگیجه شکایت دارند. افرادی که از این مشکل رنج می برند در زمان مواجهه با رنگی که از آن متنفرند واکنش منفی نشان می دهند، آنها به راحتی احساس بیماری می کنند و اگر از منبع اضطراب دور نشوند ترس شان افزایش می یابد. تهوع، سردرد، سرگیجه و اضطراب شدید از علائم اولیه حملات ترس است. علائم روانی شامل افکار وسواسی، اشکال در فکر کردن به هر چیز به جز نوع ترس و ترس از کنترل خارج شدن است. علائم عاطفی شامل اضطراب و انتظار است که می تواند نگرانی از هر نوع حادثه ای باشد که آنها را در برابر رنگی که از آن متنفرند قرار دهد و منجر به ایجاد وضعیت خشم، غم، اندوه و احساس گناه شود. در مجموع علائم این نوع فوبیا از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

چطور تشخیص داده می شود؟

بیشتر موارد ترس از رنگ و از جمله ترس از رنگ زرد را افراد خودشان تشخیص می دهند.فرد متوجه می شود که ترسش غیرمعقول است. فرد دارای فوبیا می تواند این هراسش را با پزشک درمیان بگذارد. به ندرت ممکن است پزشک در صحبت های اولیه با بیمار این نوع فوبیا را تشخیص دهد اما به طور معمول پس از رد هرگونه دلایل فیزیکی برای ترس، پزشک فرد را به یک متخصص روانپزشکی برای بررسی بیشتر ارجاع می دهد. حدود ۵ تا ۱۰ درصد از مردم نوع کمرنگی از ترس از رنگ دارند اما افراد مبتلا به کوررنگی احتمال ابتلا به این ترس را بیشتر دارند. هرگونه مشکل ناشی از کوررنگی مانند خاطره ای بد یا مشکل کاری می تواند محرکی قوی در ایجاد ترس از رنگ در آنها باشد.
منبع :مجله سبز