نام گياه: کندر
نام بوزويليا (Boswellia) از گياه شناس اسکاتلندي، جان بوزول (John Boswell) (1719- 1780) گرفته شده است. کندر معمولاً به صورت بخور سوزانده مي‌شود. مدت‌ها براي تقديس معابد و از بين بردن بوي متعفن مرده سوزي به کاررفته است. مي‌گويند بوي كندر باعث آرامش و شفافيت ذهن مي‌گردد.
نام رايج کندر (Frankincense) شامل گونه بوزويليا توريفرا نيز هست. اين گونه برخي اوقات به جاي بوزويليا کارتري به کار مي‌رود.
بخش‌هاي مورد استفاده ی کندر : رزين روغني
ويژگي‌های کندر : دگرگون‌ساز، مسكن، معطر، ضدعفوني کننده، ضد تشنج، محرك قاعدگي، آرام‌بخش پي، جواني‌بخش
كاربرد داخلي کندر : فقدان قاعدگي، قاعدگي دردناك
نحوه کاربرد داخلي کندر : چاي، تنتور، کپسول
كاربرد موضعي کندر : آسم، آسيب‌هاي ورزشي، برونشيت، آمفيزم، زخم دهان، روماتيسم، جراحت
نحوه کاربرد موضعي کندر : روغني براي روماتيسم و مصدوميت‌هاي ورزشي و همچنين مرهم جراحت است. براي درمان زخم دهان، مي‌توان دهان را با آن شستشو داد. در تهيه عطر استفاده مي‌شود. در بيمارستان‌ها سوزانده مي‌شود تا بيماري‌هاي عفوني شيوع پيدا نکنند. بخار گياه کندر (از طريق جوشاندن رزين آن در آب) استشمام مي‌شود تا مشکلات تنفسي،مثل آسم، برونشيت و آمفيزم، برطرف شوند.
طبع کندر : تند، تلخ، گرم
ترکيبات شيميايي کندر : اسيدهاي بازوليک، اوليبانورزين، اسيدهاي اربيک، پينين، باسورين، مونوترپين هيدروکربن ها.
