نام گياه: گل هميشه بهار
اين نام از کلمه کالند (Calend) به معني اولين روز هرماه تقويمي گرفته شده است؛ چون گل هميشه بهار با طلوع خورشيد باز ميشود و هر ماه ميتوان شکوفههاي آن را در بعضي از نقاط جهان يافت.
در قرن دوازدهم، مردم معتقد بودند، قوه بينايي حتي با نگاه کردن به گل هميشه بهار بهبود پيدا ميکند. علي رغم نام گل جعفري گلداني که به آن اطلاق ميشود، اين گياه، به معني واقعي، گل جعفري نيست.
بخشهاي مورد استفاده: گل
ويژگيها: دگرگونساز، ضد قارچ، ضد التهاب، ضدعفوني کننده، ضد تشنج، منقبض كننده، عرقآور، شفا دهنده زخم، مسکن
كاربرد داخلي: کانديدا، التهاب عضلات گردن، آبله مرغان، ورم ملتحمه، تورم غدد، بواسير، تبخال، عفونت، سرخک، گوشک، زخمهاي دروني، عفونت ناشي از مخمرها
نحوه کاربرد داخلي: چاي، تنتور، کپسول
اين گياه باعث افزايش گردش خون در رگهاي پيرامون بدن ميشود. براي درمان عفونتهاي کهنه، که مدتها در بدن رخنه کردهاند، از آن استفاده کنيد. يک ضربالمثل قديمي ميگويد: «با گل هميشه بهار، چرکي وجود نخواهد داشت.»
كاربرد موضعي: گوش درد، بواسير، التهاب، گزيدگي حشرات، ورم سينوسها، جراحت
نحوه کاربرد موضعي: مرهم جراحتها و گزيدگي حشرات است. در تهيه کرم پوست از آن استفاده ميشود، چون مغذي و ضد التهاب است. در صورت عفونت سينوسها، بيني خود را با آن شستشو دهيد. روغن تهيه شده از اين گياه نيز براي درمان گوش درد به کار ميرود. براي درمان بواسير با اين گياه حمام کنيد.
كاربرد در آشپزي: گل برگهاي اين گياه به جاي زعفران مصرف ميشود.
طبع: تند، خشک، خنک
ترکيبات شيميايي: ساپونينها، کارتونوئيدها، فلاونوئيدها، لعاب، ترکيبات تلخ، فيتوسترولها، رزين پليساکاريدها
یک دیدگاه