نام گياه: زيره سياه
روستاييان اين گياه را به خورد جوجه مرغ‌ها، غازها و کبوترهاي خود مي‌دهند تا ولگرد نشوند. هلند، بزرگ‌ترين پرورش دهنده زيره سياه در جهان است.
بخش‌هاي مورد استفاده: دانه
ويژگي‌ها: ضدعفوني کننده، ضد تشنج، محرک اشتها، معطر، منقبض كننده، ضد نفخ، محرک دستگاه گردش خون، تقويت كننده دستگاه گوارش، ادرارآور، محرك قاعدگي، خلط‌آور، افزاينده شير، تقويت كننده معده، محرک، تقويت كننده، ضد کرم
كاربرد داخلي: برونشيت، تهوع ناشي از شيمي درماني، قولنج، گرفتگي عضلات، بيماري کراهن، قاعدگي دردناك، اختلال گوارش، نفخ شکم، سکسکه، هيستري، خس خس سينه
نحوه کاربرد داخلي: چاي، تنتور، کپسول
زيره سياه باعث بهبود گردش خون مي‌شود و چون گياهي آرامش بخش است، براي درمان بسياري از مشکلات معده و روده مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين گياه به هضم نشاسته کمک مي‌کند. يک داروي ضد تشنج است و براي آرام کردن عضلات روده و رحم مفيد است. چاي زيره سياه گرفتگي دستگاه تنفس را کاهش مي‌دهد. همچنين براي درمان مشکلات دستگاه گوارش در کودکان تأثير خيلي خوبي دارد.
كاربرد موضعي: کبودي
نحوه کاربرد موضعي: مرهم کبودي است. روغن اساسي اين گياه براي شستشوي دهان و غرغره به کار مي‌رود. خوردن چند دانه از اين گياه بعد از وعده غذايي، دهان را خوش‌بو مي‌کند. اگر تنفستان کوتاه است و مي‌خواهيد به ارتفاعات سفر کنيد، دانه اين گياه را بجويد.
كاربرد در آشپزي: زيره سياه به کلم، پنير، کلوچه، ترشي، نان گندم سياه، ليکور، سوپ و سيب سوخاري شده اضافه مي‌شود. مي‌توان برگ‌هاي اين گياه را مي‌توان خرد کرد و درون سالاد ريخت. ريشه اين گياه را مي‌توان به عنوان سبزيجات مصرف نمود. عرق زيره و عرق کنياک، ليکورهايي هستند که باعث بهبود هاضمه مي‌شوند.
طبع: تند و گرم
ترکيبات شيميايي: روغن اساسي (آروين، کاروون، ليمونين)، اسيد لينولئيک، اسيد اولئيک، فلاونوئيدها پلي‌ساکاريدها، تانين‌ها،کومارين‌ها، رزين.
