نام گياه: وانيل
خانواده: ارکيد
بخش‌هاي مورد استفاده: غلاف دانه بعد از عمل آمدن
کلمه لاتين وانيلا (Vanilla) به معني «مهبل کوچک» است. علت اين نام‌گذاري، ظاهر شهوت‌انگيز گل اين نوع ارکيد است. وانيل جزء گياهان بومي آمريکاي مرکزي محسوب مي‌شود. آزتک‌ها آن را يکي از مواد تشکيل دهنده شکلات معرفي نمودند.
به استثناي برخي مناطق مکزيک که بعضي گونه‌هاي پروانه و مرغ‌هاي مگس‌خوار به گرده‌افشاني اين گياه کمک مي‌کنند، وانيل بايد چند ساعت در هواي باز و با دست گرده‌افشاني شود. و همين امر يکي از دلايلي است که وانيل دومين ادويه گران جهان به حساب مي‌آيد. نوعي زنبور عسل، به نام مليپون (Melipone)، قبلاً به گرده‌افشاني وانيل کمک مي‌کرد، اما اکنون در اثر استفاده از آفت کش در حال انقراض است.
نام رايج وانيل شامل گونه وانيلا پامپونا است که بعضي مواقع به جاي وانيلا پلانيفوليا به کار مي‌رود.
ويژگي‌ها وانیل : محرك غريزه جنسي، معطر، ضد نفخ، تقويت كننده دستگاه گوارش، محرک
كاربرد داخلي وانیل : آسيب هيجاني، هيستري
نحوه کاربرد داخلي وانیل : چاي، تنتور، کپسول
از وانيل مي‌توان به عنوان يک ماده تحريک کننده غريزه جنسي استفاده کرد، چون مجاري ادرار را تحريک مي‌کند.
نحوه کاربرد موضعي وانیل : در تهيه عطر، لوازم آرايش و جعبه عطر استفاده مي‌شود.
كاربرد وانیل در آشپزي: اين گياه براي طعم دادن به آب‌نبات، شکلات، بستني، پودينگ، سس، شکر و ليکور به کار مي‌رود. همچنين داروها را مي‌توان با اين گياه خوش طعم‌تر کرد.
ترکيبات شيميايي وانیل : وانيلين، کومارين‌ها
نکات لازم هنگام مصرف وانیل : مصرف بي‌رويه اين گياه ممکن است تحريک کننده باشد. بسياري از عصاره‌هاي وانيل که امروزه مي‌فروشند، در واقع وانيل مصنوعي است. حتي وانيل طبيعي را هم اغلب با الکل رقيق مي‌کنند.
